'''Skin o' My Teeth''' е последниот [[сингл]] на [[Мегадет]] од нивниот мулти-платинест албум ''[[Countdown to Extinction]]''. Песната, напишана од [[Дејв Мастејн]], говори за неуспешните обиди за [[самоубиство]]. Имено, и фразата ''skin of my teeth'' на англо-американски означува ситуација кога некој „за влакно“ ја избегнал [[смрт]]та. Со [[темпо]] од 196 [[бит]]ови во [[минута]], оваа [[песна]] е една од најбрзите на [[албум]]от. Во продолжение следи прилог за тоа како [[Мастејн]] ја толкува оваа песна:
{{quoteЦитат|Кога MTV (музичкиот канал) го прочитаа текстот, одбија да ја емитуваат песнава бидејќи помислија дека промовирам самоубиства. Ни требаше долго време за да ги испегламе разликите со телевизијата и да им ја објасниме суштината на песната. Не сакав да снимиме спот за песна која нема да ја прикажуваат. Тие ми рекоа дека ќе ја пуштат во етер, колку и да е радикална, само ако изјавам дека текстот не се однесува на самоубиство. Тоа впрочем и го изјавувам.|[[Дејв Мастејн]]|1992 год.<ref name=so>{{cite web|url=http://megadeth.rockmetal.art.pl/lyrics_countdown.html#Skin |title=Skin o' My Teeth Инфо |work=rockmetal.art.pl |accessdate=28-03-2010}}</ref>}}
{{quoteЦитат|Оваа нумера е за тоа колку пати сум се обидел да се самоубијам, но не сум можел да ја завршам работата докрај. Следува „Skin o' My Teeth“.|[[Дејв Мастејн]]|за време на концерт, 1992 год.<ref name=so />}}
{{quoteЦитат|Ова е за луѓето кои го сакаат да завршат со животот, но немаат храброст да се соочат со смртта. Знаете, исто кога си сечат вени, но не доволно длабоко. Или кога сакаат да ги удри автомобил, ама на крај завршуваат само со скршена нога или нешто слично.|[[Дејв Мастејн]]|за време на концерт, 1992 год.<ref name=so />}}
{{quoteЦитат|Оваа песна во никој случај не поттикнува самоубиство. Животот е досаден и затоа луѓето стануваат дебели и мрзеливи. Ова е „Skin o' My Teeth“.|[[Дејв Мастејн]]|за време на концерт, 1992 год.<ref name=so />}}
{{quoteЦитат|Интересно ни беше додека го правевме видео записот. Свиревме во еден ноќен клуб во Чикаго кој се викаше Метро. Филмска публика беа група манијаци кои трчаа околу бината како бикови. Беше невозможно да не се смееме на момците кои се однесуваа како лудаци.|[[Марти Фридман]]|2002 год.<ref name=so />}}
== Застапеност во музичките изданија и преработки ==
