Кинески јазик: Разлика помеѓу преработките

На картата подолу се прикажани јазичните поделби („јазици“ или „дијалектни групи“) во рамките на самата Кина. Седумте општоприфатени групи, по број на говорници се:

* [[Мандарински јазик|мандарински]] 北方話/北方话 или 官話/官话, (~ 836 милиони)，

* [[Кантонски јазик|јие]] (Кантонски) 粵/粤, (~ 71 милиони)，

* [[Мински јазици|мински]] 閩/闽, во кој спаѓа [[Тајвански јазик|тајванскиот]], (~ 60 милиони),

Општо земено, овие јазично-дијалектни групи немаат рески граници, иако мандаринскиот е предоминантен кинески јазик на северот и југозападот, а другите главно се зборуваат во цетрална и југоисточна Кина. Често, како во провинцијата [[Куангтунг]], луѓето зборуваат повеќе од една варијанта како мајчин јазик. Како и кај многу други области со лингвистичка разновидност низ голем временски период, и во Кина не е сосема јасно како различните кинески варијанти треба да се класификуваат. ''[[Ethnologue]]'' вели дава вкупно [http://www.ethnologue.com/show_family.asp?subid=90151 14], но бројот варира помеѓу 7 и 17 во зависност од начинот на класификација. На пример, варијантата Мин често се дели на Севереномински (Минпеи, Фуџоу) и Јужномински (Мин-нан, Амој-Сватоу); лингвистите немаат одредено дали нивната меѓусебна разбирливост е доволно голема за тие да не бидат сметани за посебни јазици.

 

 

==== Стандардниот мандарински и диглосија ====