Македонско-римски војни: Разлика помеѓу преработките

 

По Втората Македонско-римска Војна, членките на [[Етолска лига|Етолската лига]] биле незадоволни од големината на територии одземени од Рим како „награда“ за помошта. Така, тие го „поканиле“ [[Селевкидско царство|царот на Селевкидска Сирија]], [[Антиох III Велики|Антиох III]] да им помогне во ослободувањето на Грција од „римско угнетување“. Антиох пратил мал број единици во [[192 п.н.е.]], а пак Рим како одговор ги вратил легиите во Грција, истерувајќи ги неговите војници.

 

Антиох исто така го засолнил [[Ханибал]]. Како негов воен советник, Ханибал го посоветувал кралот да не влегува во Грција со толку малку војска, но советот не бил прифатен). Рим пратил 30,000 војници под команда на [[Сципион Африкански]] во [[Мала Азија]] за да го пресретнат Антиох. Откако дознал дека Римјаните одат кон него, Антиох имал два непријатни избора. Или морал да се предаде на срамен начин и да избега назад во Азија или да се соочи со Римјаните на географска позиција која е непогодна против побројната римска војска. Антиох се решил за второто, па ги избрал Термопилите. Тој набргу бил закрилен од римската војска, токку како што Спартанците биле закрилени од Персијците пред 300 години. Ова резултирало со римска победа во [[Термопилска битка (191 п.н.е.)|Термопилската битка]] ([[191 п.н.е.]]) и [[битка кај Магнезија|битката кај Магнезија]] ([[190 п.н.е.]]). Заради овие победи, Антиох бил приморан да го потпише [[Апамејски мировен договор|Апамејскиот мировен договор]] ([[188 п.н.е.]]), отстапувајќи Селевкидска територија на Рим и [[Пергамон]] и воени оштети од 15,000 [[Талент (маса)|таленти]] сребро.