Предраг Мијатовиќ: Разлика помеѓу преработките

| youthclubs = [[Будучност Титоград]]

| years = 1987-1989<br/>1989-1993 <br/>1993-1996 <br/>1996-1999 <br/>1999-2002 <br/>2002-2004

| caps(goals) = 72 (10)<br/>104 (45)<br/>104 (56)<br/>90 (30)<br/>42 (4)<br/>21 (3)

| nationalyears = 1989-2003

'''Предраг „Пеџа“ Мијатовиќ''' (роден на {{роден на|19|јануари|1969}} во [[Титоград]] -денешна {{роден во|Подгорица}}, [[СР Црна Гора]], [[Југославија]]) е поранешен црногорски фудбалер и поранешен спортски директор на [[Реал Мадрид]]. Во текот на неговата кариера неговата позиција на игралиштето беше напаѓач, но тој често пати беше разместуван на други позиции, особено на крајот на неговата кариера, како играч за врска.

 

 

Многу талентиран техничар, познат по своите извонредни вештина и видик како и неговата способност за постигнување на многу голови, Мијатовиќ е добро запомнат по постигнувањето гол за [[Реал Мадрид]] во 1998-та година во финалето на лигата на шампиони за враќање на европската титулата во Мадрид по 32 години. Исто така тој имал многу незаборавни моменти на големите натпреварувања, во двата клуба и на меѓународните нивоа.

За време на наредната 1997/98 сезона лично за Мијатовиќ присуството во Реал не беше многу успешна, но сепак имаше многу моменти за памтење. Покрај повредите и неконстантната форма, тој сепак успеа да постигне 10 погодоци на 24 лигашки натпревари, добро поврзувајќи се со надежниот 21-годишен напаѓач [[Фернандо Мориентез]] кој пристигна од [[Реал Сарагоса]] на почетокот на сезоната и успеа да го надмине Шуќер и да допринесе за негова продажба на крајот на сезоната. Иако [[ФК Барселона]] предводена од [[Сони Андерсон]], [[Луис Фиго]] и [[Луис Енрике]] помеѓу другите ги победи во трката за шпанската титула, сезоната сеуште беше сметана за успешна бидејќи недофатливиот европски трофеј беше повторно вратен на [[Бернабе]] по 32 години. Реал го победи [[Јувентус]] во мај 1998 година на [[Амстердам арената]] каде Мијатовиќ го постигна единствениот гол, кој исто така беше прв гол во таа сезона во лигата на шампионите. Откако, беше на врвот на светот во мај, Мијатовиќ се врати во Реал Мадрид во август со рамнодушни чувства по неговите лоши настапи на светското првенство во 1998 година. Наредната сезона 1998/99 беше последна за него во [[кралскиот клуб]]. И покрај победата во лигата на шампионите договорот на менаџерот [[Јоп Хенкес]] не беше продолжен. Како нов менаџерски тим беа вработени на прво место [[Хозе Антонио Камачо]], а на второ [[Гус Хидинк]] кој често го користеа Мијатовиќ на крилната позиција, додека Рау и Мориентез најчесто беа на напаѓачките позиции. И покрај тоа што тој на моменти покажуваше брилијантност, настапите на Мијатовиќ во најголем дел беа незадоволувачки за тим од браншата на Реал. Иако кога [[Хидинк]] доби отказ на полусезона, сепак не беа на повидок подобри денови на Мијатовиќ, и тој јавно кажуваше за недоразбирањата со новиот тренер [[Џон Тошак]].

 

 

Во летото 1999-тата година, тој пристигна во клубот кој претходната сезона од [[серија А]] ја заврши на третото место (тоа придонесе за квалификување во [[Лигата на шампиони]]те) што беше голем предизвик за титулата по подолго време, очекувањата беа од големо значење. Во исто време кога Мијатовиќ беше донесен, друг напаѓач, 20-годишниот [[Енрико Кјеза]] пристигна во клубот од [[ФК Парма]]. Нивното доаѓање беше дел од напорите на претседателот на клубот [[Виторио Кечи Гори]] да ја направи екипата покомпетентна за освојување на титулата, исто така да го направи среќен легендата на клубот [[Габриел Батистута]], бидејќи светски познатиот напаѓач кој неодамна имаше наполнето 30 години почна да ја зема во предвид опцијата за напуштање на клубот со цел да го освои [[Скудето]]то што го одбегнуваше него со години.

 

 

Трапатони замина во клубот на крајот на сезоната 1999/2000 и беше заменет од [[Фатих Терин]] кој пристигна како победник на [[УЕФА купот]] со [[Галатасарај]]. Исто така среќната амајлија напаѓачот Батистута беше продаден во [[Рома]], што даваше знаци на крај на една ера на клубот по многу години . Користејќи некои од огромните добиени средства што Рома ги плати за Батистута, Чечи Гори го купи младиот напаѓач [[Нуњо Гомеш]] од Бенфика за 17 милиони евра. Сезоната започна одлично со победи против Јувентус, и нерешено со Милан, но формата не траеше долго. Се вратија проблемите со повреди на Мијатович што тоа го стави на страна. Терим си замина на средината од сезоната по несогласувањата со претседателот во врска со купувањето на играчи во иднина, при што за негова замена беше донесен Роберто Манчини. Клубот сезоната ја заврши на 9-тото место додека неверојатно го освои трофејот во [[Купот на Италија]]. Мијатовиќ настапи само 13 пати во лигата ( некои од нив како резерва), постигнувајќи само еден гол.

 

 

==Настапи за репрезентација==

===Европско првенство 2003 година===

 

 

==По играчката кариера==