Дебар Маало: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето
Нема опис на уредувањето
Ред 4:
 
==Историја==
Маалото настанало од прогонети Македонци од делови на Западна Македонија кои со сила биле раселени и своето ново место на живеење го нарекле според името на етнографскиот предел од каде што дошле.
Местото каде што било лоцирано ова маало било едно од поновите предградија на Скопје. Пред тоа, на ова место постоеле градини и ниви. Првите куќи биле подигнати во [[1920]] година од страната на Браќата Петар и Андреја Митровиќ и од Јован Поповиќ. Тие потекнувале од [[Голо Брдо]], [[Дебарско]], регион што по [[1918]] година припаднал на соседна [[Албанија]]. Спомнатите дебарчани во [[1919]] година се населиле во Скопје, каде што купиле плацеви и изградиле куќи на просторот на некогашното Дебар маало. Овој простор сé уште не се сметал за градски, туку спаѓал во атарот на селото [[Долно Водно]]. Во 30-тите години на [[20 век]], по економската криза, во Дебар маало почнале да се доселуваат и жители од стариот дел на Скопје. Напуштањето на старите реони во Скопје било резултат на тешкиот економски живот. За продадениот имот во стариот град или како што го нарекувале Старо Скопје, можело да се купи нов плац на периферијата за градење куќа и да се подмират долговите на фамилијата и слично.
Од Железничката колонија и Учителската школа, сé до 1920 година, Дебар маало било одделено со празен простор што го населувале доселениците. Дебармаалците биле прочуени ѕидари. Овој занает се пренесувал од генерација на генерација. Ретко некој член од ѕидарска фамилија се занимавал со друг занает. Жените во Дебар маало, освен вршењето на сите женски домашни работи, се занимавале со везење и на тој начин заработувале пари.<ref>''Ljubica M. Ilić, Debar maalo, "Skopski Glasnik" br.407, 1936, 2.''</ref>
Дебар маало главно било населено со сиромашно население, но во него имало и “многу куќи на кат”, односно куќи на побогати семејства. Куќите во ова маало биле градени од тврд материјал и плитар, но со оглед дека биле градени според економските можности на секој доселеник, честопати биле дивоградби и без план. Внатрешното уредување на дебармаалските куќи било полуградско, а во некои фамилии се спиело на под. Имале мебел кој со себе го донеле од старото место на живеење. Мебелот се состоел од кревети, ормани, маси, столови, отомани и слично.
Животот во Дебар маало бил мирен. Самите дебармаалчани биле способни и вредни, а тоа особено се однесувало на [[Мијаци]]те. Меѓусебните односи биле добри, но сепак со некоја одвоеност. Мијаците се дружеле со Мијаци, скопјани со скопјани, односно меѓу нив имало повеќе разбирање отколку со жителите доселени од другите краишта.
Во Дебар маало имало неколку дуќани од кои се снабдувало населението. Наброените дуќани, млекари, фурни и слично, служеле за задоволување на секојдневните потреби на дабармаалците, додека со сите други производи се снабдувале од градските пазари и дуќани во чаршијата и во градот. Со ваков начин на живот, жителите од ова маало постепено се вклопувале во градскиот живот.
 
Местото каде што било лоцирано ова маало било едно од поновите предградија на Скопје. Пред тоа, на ова место постоеле градини и ниви. Првите куќи биле подигнати во [[1920]] година од страната на Браќата Петар и Андреја Митровиќ и од Јован Поповиќ. Тие потекнувале од [[Голо Брдо]], [[Дебарско]], регион што по [[1918]] година припаднал на соседна [[Албанија]]. Спомнатите дебарчани во [[1919]] година се населиле во Скопје, каде што купиле плацеви и изградиле куќи на просторот на некогашното Дебар маало. Овој простор сé уште не се сметал за градски, туку спаѓал во атарот на селото [[Долно Водно]]. Во 30-тите години на [[20 век]], по економската криза, во Дебар маало почнале да се доселуваат и жители од стариот дел на Скопје. Напуштањето на старите реони во Скопје било резултат на тешкиот економски живот. За продадениот имот во стариот град или како што го нарекувале Старо Скопје, можело да се купи нов плац на периферијата за градење куќа и да се подмират долговите на фамилијата и слично.
Денес Дебар Маало претставува високоурбанизирана населба. Поради фактот што се наоѓа во строгиот центар на градото на градот, населбата има додста високи цени на недвижнините<ref>{{цитирана мрежна страница|url=http://money.mnogoo.mk/mk/articles/Nedviznini/najevtin-butel-najskapi-centar-debar-maalo-i-vodno-|title=Најевтин Бутел, најскапи Центар, Дебар Маало и Водно|date=03.10.2010 15:57|publisher=money.mnogoo.mk|language=Македонски|accessdate=2013-04-14}}</ref>. Дебар Маало е познато по боемскиот живот и денес тука се наоѓаат голем број на ресторани.
 
Од Железничката колонија и Учителската школа, сé до 1920 година, Дебар маало било одделено со празен простор што го населувале доселениците. Дебармаалците биле прочуени ѕидари. Овој занает се пренесувал од генерација на генерација. Ретко некој член од ѕидарска фамилија се занимавал со друг занает. Жените во Дебар маало, освен вршењето на сите женски домашни работи, се занимавале со везење и на тој начин заработувале пари.<ref>''Ljubica M. Ilić, Debar maalo, "Skopski Glasnik" br.407, 1936, 2.''</ref>
==Поврзано==
 
Дебар маало главно било населено со сиромашно население, но во него имало и “многу„многу куќи на кат”, односно куќи на побогати семејства. Куќите во ова маало биле градени од тврд материјал и плитар, но со оглед дека биле градени според економските можности на секој доселеник, честопати биле дивоградби и без план. Внатрешното уредување на дебармаалските куќи било полуградско, а во некои фамилии се спиело на под. Имале мебел кој со себе го донеле од старото место на живеење. Мебелот се состоел од кревети, ормани, маси, столови, отомани и слично.
 
Животот во Дебар маалоМаало бил мирен. Самите дебармаалчани биле способни и вредни, а тоа особено се однесувало на [[Мијаци]]те. Меѓусебните односи биле добри, но сепак со некоја одвоеност. Мијаците се дружеле со Мијаци, скопјани со скопјани, односно меѓу нив имало повеќе разбирање отколку со жителите доселени од другите краишта.
 
Во Дебар маалоМаало имало неколку дуќани од кои се снабдувало населението. Наброените дуќани, млекари, фурни и слично, служеле за задоволување на секојдневните потреби на дабармаалците, додека со сите други производи се снабдувале од градските пазари и дуќани во чаршијата и во градот. Со ваков начин на живот, жителите од ова маало постепено се вклопувале во градскиот живот.
 
Денес Дебар Маало претставува високоурбанизирана населба. Поради фактот што се наоѓа во строгиот центар на градотојадрото на градот, населбата има додстадоста високи цени на недвижнините.<ref>{{цитирана мрежна страница|url=http://money.mnogoo.mk/mk/articles/Nedviznini/najevtin-butel-najskapi-centar-debar-maalo-i-vodno-|title=Најевтин Бутел, најскапи Центар, Дебар Маало и Водно|date=03.10.2010 15:57|publisher=money.mnogoo.mk|language=Македонски|accessdate=2013-04-14}}</ref>. Дебар Маало е познато по боемскиот живот и денес тука се наоѓаат голем број на ресторани.
 
== Поврзано ==
* [[Црква „Св. Ана“ - Дебар Маало|Црква „Св. Ана“]] - во план за изградба<ref>{{цитирање вести|url=http://www.utrinski.com.mk/default.asp?ItemID=2585A9E7BA75D64E8596A9A4BDD96AAB|title=За црквата во Дебар Маало се подготвувале и икони|last=Деспина|first=Трајковска|date=17.09.2009, 17:56|publisher=Утрински Весник|language=Македонски|accessdate=2013-04-14}}</ref>
* [[ХБЦ „Радосна вест“]] - Христијански Центар - Дебар Маало (протестантска црква)