Централна банка: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с Bot: Migrating 61 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q66344 (translate me)
сНема опис на уредувањето
Ред 10:
Во Европа во 17 век поголемиот дел од парите беа стокови пари, главно злато и сребро. Сепак, овие можности за плаќање беа широко распространети и прифатени пред најмалку петстотини години во Европа и Азија. Династијата Сонг беше прва што издаваше книжна валута, додека Јуанска династија беше прва што користеше банкноти како доминантно средство за плаќање. Следната династија Минг, за да ја контролира инфлацијата, во 1455 г. ја укина употребата на хартиените пари и го прекина поголемиот дел од трговијата во Кина. Средновековните европски витези Темплари создале ран прототип на централниот банкарски систем, нивните начини на плаќање биле надалеку почитувани, и многу луѓе сметаат дека нивните активности ги поставија основите на современиот банкарски систем.
 
Првата национална банка, што нудела сметки што не се директно конвертибилни во монети се смета дека е Банката на Амстердам, основана во 1609 г. и претставува претходник на современите централни банки. [[Централна банка на Шведска|Централната банка на Шведска]] ("''Sveriges Riksbank"'' или само "''Riksbanken"'') е создадена во [[Стокхолм]] во [[1664]] г. како решение на парламентотДржавното ("Riksdag of the Estates")собрание, што ја прави најстара банка во светот што сеуште работи. Една од улогите на Шведската централна банка била да и дава кредит на владата, истото е и со Банката на Англија, што ја основал Вилијам Петерсон во 1694 г. во Лондон на барање на Англиската влада за да и помогне да ја плати војната. Војната на втората антифранцуска коалиција доведе до создавање на Банката на Франција (Banque de France) во 1800 г.
 
Иако денешните централни банки користат законско платежно средство, централните банки од 19ти и раниот 20ти век во поголемиот дел од Европа и Јапонија се развиваа под влијание на меѓународниот златен стандард, а на другите места преку слободно банкарство или валутен одбор кои што тогаш беа чести. Сепак проблемите со пропаѓањето на банките, водеа до поголема поддршка за создавање централни банки во тие земји каде што ги немаше, а посебно во Австралија.