Бугарска егзархија: Разлика помеѓу преработките

[непроверена преработка][непроверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Jingiby (разговор | придонеси)
Префрлено од Булгар милет.
бришење бугарски текст, се чита од сликата, не прејудицирај
Ред 97:
 
== Eгзархиjата и Македонците ==
[[Image:Church St Nedelya Inscription Bitolya.JPG|мини|десно|Натпис од црквата "Св. Недела " во Битола.]]
[[Image:Church St Nedelya Inscription Bitolya.JPG|мини|десно|Натпис од црквата "Св. Недела " во Битола: ''"Тоя светï храмъ на прѣсветая и славна великомѫченица Недѣля се издïгнѫ отъ основание съ иждивението на българитѣ при владикуванието на Вïсоко прѣосвещенния г-нъ г-нъ Венедиктъ Византийский който и я освети на 13 октомври 1863 год."'' Правени се обиди за бришење на зборот ''"[[Бугари]]"''.<ref>[http://world.actualno.com/news_224089.html В църкви от битолската епархия изтриват надписи за българите.] Actualno.com, 27 Февруари 2009 г.</ref>]]
[[Image:Bulgarian Macedonian Memorandum to the Great Powers 1878 01.jpg|дясно|мини|Меморандум на бугарските црковно-училишни општини во Македонија од 20 мај 1878 година. Тоа било протестно обраќање кон големите сили со барање за зачувување на Санстефанскиот договор. Мемоарот бил потпишан от општините во [[Сер]], [[Велес]], [[Скопје]], [[Струмица]], [[Солун]], [[Неготино]], [[Гевгелија]], [[Драма]], [[Демир Хисар]], [[Радовиш]], [[Кукуш]], [[Воден]], [[Штип]], [[Ваташа]], [[Тетово]], [[Куманово]], [[Петрич]], [[Неврокоп]], [[Прилеп]], [[Битола]] и [[Охрид]].]]
[[Податотека:Natanail-Ohridski-Plovdivski.jpg|лево|thumb|150px|[[Натанаил Кучевишки]] ([[1820]]-[[1906]]), митрополит на Бугарската Егзархиjа во Охрид, Ловеч и Пловдив]]
Ред 140:
[[Image: Nikola Karev Bulgarian Gymnasium Bitolya.jpg|лево|thumb|150px|Фотографија при дипломирањето на [[Никола Карев]] како матурант од Бугарската гимназија во Битола.]]
[[Слика:Svidetelstvo Goce Delcev.jpg|лево|thumb|150px|Свидетелство од Бугарското училиште во Штип, подпишано од [[Гоце Делчев]] како учител.]]
[[File:Pere T..jpg|лево|thumb|150px|Барање на [[Пере Тошев]] за неговото преназначувањето му како бугарскиза учител испратенo до Егзархот Јосиф.]]
 
Антиегзархиското движење кое се појавило во деведесетите години на [[19 век]] во [[Македонија]], со појавата на [[Македонска револуционерна организација|Македонската револуционерна организација]], ова движење добило на интензитет и кулминација. Судирот помеѓу [[Македонска револуционерна организација|МРО]] и Егзархијата бил неизбежен <ref name="VG"> Ванчо Ѓорѓиев, Слобода или Смрт, Македонското националноослободително дело во Солунскиот вилает 1893 - 1903 година, Скопје, Институт за историја - Филозофски Факултет </ref> бидејќи организацијата се залагала за самостојно работење, подготовка на населението, кревање на едно внатрешно востание и создавање на македонска самостојана држава <ref name="PR"> Право, II/31 (39), 22. 09. 1902, 3</ref> <ref name="RV"> Официално издание, Револуционерен лист, 2 јуни 1905, 3</ref>. Од другата страна била Егзархијата која со својата црковно - просветна пропаганда ја култивирала земјата и создавала услови за присоединување на [[Македонија]] кон [[Бугарија]] <ref>[http://macedonian. atspace. com/knigi/ppa_stam. htm "Стамболовштината во Македонија и нејзините претставници"] {{bg}} - Вардарски (Петар Поп Арсов)</ref>. Каков став [[Македонска револуционерна организација|МРО]] зазела кон Егзархијата и нејзините преставници се гледа од нејзиниот прв акт создаден од страна на [[Петар Поп Арсов]] по барање на [[Централен комитет на МРО|Централниот комитет]], а станува збор за брошурата [[Стамболовштината во Македонија и нејзините претставници]]. Бидејќи брошурата е создадена по барање на [[Централен комитет на МРО|Централниот комитет]] и од страна на еден од основачите на организацијата, од неа го дознаваме стојалиштето кое [[Македонска револуционерна организација|Македонската револуционерна организација]] го зазела кон Егзархијата и проегзархиската групација во [[Македонија]]. Организацијата започнала борба за контрола на ''Црковно - училишните општини'' и преку оваа борба таа сакала да го привлече населението кон своја страна и истовремено застанала во заштита на македонскиот национален индивидуалитет кој се наоѓал во опасност од егзархиската пропаганда <ref>Вардарски (Петар Поп Арсов), „Стамболовштината во Македонија и нејзините претставници“, превод, редакција, коментар и предговор д-р Ванчо Ѓорѓиев, Табернакул, Скопје 2006</ref>. А каков бил ставот на Егзархијата кон [[Македонска револуционерна организација|МРО]] дознаваме од коресподенцијата на егзархот [[Јосиф I]] водена со бугарското министерство за надворешни работи и вероисповед во кое тој искажува стравување за бугарската идеја во [[Македонија]]. Во писмото од 15. 10. 1897 година егзархот истакнува: