Аглутинативен јазик: Разлика помеѓу преработките

Во примерот на аглутинативни јазици се вклучуваат: баскискиот, јазикот блекфут, грегориски, алтајските јазици ([[Турски]] и [[Татарски]]), [[јапонски]] (понекогаш групиран во алтајските), [[малајски јазик|малајски]] и [[индонезиски јазик|индонезиски]], голем број на [[тибетско-бурмански јазици]], [[дравидски јазици]], многу од Уралските јазици (најобемни се [[унгарски]], [[фински]] и [[естонски]]), [[банту-јазици]]те, североисточниот, северозападниот и јужно-кавкаските јазици и некои Месоамерикански и примитивни [[Северно американски јазици]]. Голем дел од античкиот [[блиски исток]] зборувал исто такви јазици, како што се [[сумериски јазик|сумерски]] и [[Персиски јазик|персиски]] помеѓу Индо- европските јазици.

 

Но бидејќи аглутинацијата може да се појави во јазици кои претходно имале неаглутинативна типологија, а може да не постои во јазици кои биле аглутинативни, аглутинацијата како типолошка особина не може да биде употребена како доказ на генетска врска со други аглутинативни јазици.