Пипин Малиот: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
с Bot: Migrating 62 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q81212 (translate me)
сНема опис на уредувањето
Ред 33:
 
==Стекнување моќ==
Таткото на Пипин [[Карло Мартел]] умрел во 741. Тој го поделил владеењето на ФранкскотоФранкиското кралство меѓу Пипин и неговиот постар брат, [[Карломан, мајордом на Палатата|Карломан]], и двајцата синови од неговата прва жена: Карломан станал мајордом на Палатата на Аустразија, Пипин станал мајордом на палатата на Неустрија. [[Грифо]], синот на Карло од неговата втора жена, Сванахилда (исто така позната и како Сванхилда), побарала дел од наследството, но тој бил атворен во [[манастир]] од страна на неговите два полубрата.
 
Во ФранкскотоФранкиското кралство единството на кралството суштински било поврзано со кралската личност. Затоа Карломан, за да го осигура единството, на тронот го поставил Хилдерик, припадник на Меровинзите (743). Потоа во 747 Карломан или самиот одлучил или пак бил притиснат да оди во манастир. Ова ја оставило Франкија во рацете на Пипин како единствен мајордан на Палатата и како ''dux et princeps Francorum''.
 
Во времето на повлекувањето на Карломан, Грифо побегнал од својот затвор и побегнал кај војводата [[Одило од Баварија]], кој бил оженет со Хилтруда, сестрата на Пипин. Пипин го задушил бунтот кој го водел неговиот полубрат и успеал целосно да ги обнови границите на кралството.
Ред 54:
По оваа одлука тронот се ослободил. Хилдерик III бил разрешен и пратен во манастир. Тој бил последниот од Меровинзите.
 
Согласно стариот обичај, Пипин бил иззбран за крал на Франките од страна на собрание на франкскотофранкиското благородништво, а воедно имал и голема војска која застанала на негова страна. Во меѓувреме, Грифо продолжил со неговиот бунт, но најпосле бил убиен во битката кај Сен-Жан-де-Мориен во 753.
 
==Ширење на франкскотофранкиското кралство==
[[File:Muslim troops leaving Narbonne to Pepin le Bref in 759.jpg|thumb|Муслиманските трупи го предаваат [[Нарбон]] на Пипин Малиот во 759, после 40 години окупација.]]
Првиот значаен потег на Пипин како крал е што тргнал во војна против ломбардискиот крал [[Аистулф]], кој се проширил во ''[[Војводство од Рим|ducatus Romanus]]''. Победник, тој го натерал ломбардискиот крал да го врати имотот што го одземал од Црквата. Го потврдил папскиот имот на [[Равена]] и [[Пентаполис]], таканаречената [[Донација на Пипин]], каде била воспоставена [[Папската држави|папската држава]] и започнало временото владеење на папството.<ref>{{CathEncy|wstitle=Pepin the Short}}</ref> Околу 752, вниманието го насочил кон Септиманија, најпрво кај [[Нарбона]], но дури после 7 години, во 759, успеал да ја одземе од муслиманските освојувачи од [[Иберија]] <ref>{{cite web | url = http://libro.uca.edu/lewis/sfc1.htm | title = The Development of Southern French and Catalan Society, 718–1050 | publisher=THE LIBRARY OF IBERIAN RESOURCES ONLINE | accessdate =26 September 2010}}</ref> кога тие биле истерани од Хиспанија.
 
Сепак, Аквитанија сé уште била под [[Вајфер од Аквитанија|Вајфер]]овата баскиско-аквитанска власт, надвор од ФранкскиотФранкискиот домен. Вајфер се чини ги конфискувал имотите на Црквата, веројатно поделувајќи ги на својата војска. Во 760, поради овие дејства Пипин со мечеви и оган ја опустошил [[Аквитанија#Ран Среден век|Аквитанија]] а грофовиите лојални на Вајфер ја опустошиле Бургундија. Пипин а возврат ги нападнал градовите Клермонт и Бурбон, кои ги бранеле Вајферовите трупи.
 
Во 763, Пипин уште повеќе напредувал во териториите на Вајфер и освоил многу тврдини (Поатје, Лимож, Ангулем итн.), после што Вајферовите контранапади и војнаа станале уште пожестоки. Пипин одбрал да шири терор, да опожарува куќи, да уништува поседи и виногради. Докај 765, бруталната тактика се чини се исплатела на Франките, кои го задушиле отпорот во централна Аквитанија (престолнината на Вајфер, Тулуз, паднала во 767) и го опустошиле целиот регион. Како резултат на тоа, аквитанските благородници и Баскијците од другата страна на Гарона немале друга опција освен да го прифатат примирјето кое било во полза на Франките (Фронзак, c. 768). Вајфер побегнал но бил убиен од страна на неговите разочарани следбеници.
Ред 67:
Пипин умрел во тек на воен поход, во 768. Бил закопан во црквата Сен-Дени. Неговата жена [[Бертрада од Лаон|Бертрада]] била исто така таму закопана во 783. Карло Велики одново ја изградил Базиликата во чест на неговите родители и ставил натписси на влезот.<ref>[[Basilique Saint-Denis]].</ref>
 
КранкскотоФранкиското кралство било поделено според [[Салиски закон|Салискиот закон]] меѓу неговите два сина: [[Карло Велики]] и [[Карломан I]].
Неговото владеење, иако не било големо како она на неговите синови, историски било значајно и донело голема придобивка на Франките како народ. Пипиновото земање на круната и титулата Патрициј на [[Рим]], биле повод за царското крунисување на неговиот син на кое обично се гледа како основоположништво на [[Свето Римско царство|Светото римско царство]]. Тој ги направил Каролинззите владејачка династија и најголема сила во Европа. Иако не е познат како голем генерал, тој никогаш не бил поразен за време на неговиот живот.
==Семејство==
Ред 111:
}}
 
[[Категорија:ФранкскиФранкиски кралеви]]
[[Категорија:Кралеви на Бургундија]]
[[Категорија:Каролинзи]]