Коста Паница: Разлика помеѓу преработките

'''Костадин (Коста) Атанасов Паница''' (1857-1890) е армиски офицер, мајор во бугарската армија.<ref>''Презимето му тргнува од периодот 1690-1710 година. Тогаш дедите му живееле во трновското селото Дебелец. Имале традиција кога седнат на свадба околу една голема маса, пуштале да обиколува една паница со вино и сите пиеле од неа. Прадедо им сепак бил многу отвратлив, сакал да си пие од сопствена паница, која си ја носел винаги во појасот. И оттогаш почнале да му викаат ''Паница''.''[http://www.segabg.com/article.php?id=37326 Васил Паница: Род без памет е род без иднина, Екатерина Терзиева, в-к “Сега”, 15.12.2006 г.]</ref><ref>[http://macedonia-history.blogspot.com/2006/11/isaja-radev-mazovski-mazovski-isaja.html Исаија Мажовски, "ВОЗПОМИНАНИЈА", Софија, 1922 г., стр. 30]</ref><ref>[http://macedonia-history.blogspot.com/2010/10/kosta-shahov-edno-osvetlenie-po-nashite.html Коста Шахов, “ЕДНО ОСВЕТЛЕНИЕ ПО НАШИТЕ РАБОТИ”, стр. 40]</ref>. Учесник во бунтови и востанија против отоманската власт во Бугарија и Србија, организатор на македонското иселеништво во Бугарија, доброволец во Српско-турската војна (1876-1878 г.), Руско-турската војна (1877-1878) и Српско-бугарската војна (1885).

Коста Паница е роден во Трново, северна Бугарија, во 1857 г. Потеклото му е од трновското село [[Дебелец]].<ref>''Презимето му тргнува од периодот 1690-1710 година. Тогаш дедите му живееле во трновското село Дебелец. Имале традиција кога седнат на свадба околу една голема маса, пуштале да обиколува една паница со вино и сите пиеле од неа. Прадедо им сепак бил многу отвратлив, сакал да си пие од сопствена паница, која си ја носел винаги во појасот. И оттогаш почнале да му викаат ''Паница''.''[http://www.segabg.com/article.php?id=37326 Васил Паница: Род без памет е род без иднина, Екатерина Терзиева, в-к “Сега”, 15.12.2006 г.]</ref> Учествува во Априлското востание (1876). По неуспехот на востанието пребегнува во Романија и Украина. Го посетува Военото училиште во Одесса (1875-1876).<ref>“Освободителната война 1877-1878”, ДИ "П.Берон", Софија, 1986, стр. 127</ref> Доброволец е во Српско-турската војна во одредот на генерал-мајор Черњаев. На 21 октомври 1876 г. пристапува во Руската армија, во VI-а дружина на III-а Ополченска бригада. Борбите се кај Стара Загора и превалецот Шипка. Награден е за храброст и унапреден во повисок чин - подпоручник. Во 1878 г. Паница, заедно со Љубен Каравелов, Марко Балабанов, Рајчо Николов, Георги и Никола Живкови и други зема учество во работата на комитетот „Единство", чија што цел е да се помагаат бугарските бегалци од Тракија и Македонците бегалци.