Во времето на [[Мехмед пашаПаша Соколовиќ]], потурчен србин од [[Херцеговина]], Печката патријаршија била обновена. Големиот везир на [[Сулејман Величенствениот]] успеал да го убеди султанот во тоа. Охридскиот архиепископ немал моќ за да се спротистави на ова. Така, за прв патријарх на обновената Печка патријаршија бил поставен братот или близок роднина на голамиот визер, [[Макариј Соколовиќ]]. Печката патријаршија опфаќала најголема територија досега, не само онаа од времето кога била основена, туку и делови од [[Бугарија]] ([[Ќустендил]] и [[Самоков]]), цела [[Босна и Херцеговина]], [[Далмација]], [[Црна Гора]], [[Славонија]], [[Банат]], се до [[Будимпешта]]. [[Охридската архиепископија]] пак останала со деловите јужно од [[Тетово]], [[Скопје]], [[Велес]], [[Штип]] вклучувајќи ги и реоните околу [[Охрид]], [[Битола]], [[Прилеп]], [[Кавадарци]] и [[Струмица]].
Патријархот Макариј започнал со уредување на својата патријаршија. Српскиот поглавар бил признаен за врховен лидер не само на реонот на Печката патријаршија, туку и пошироко. градот повторно станал престолнина на новиот патријарх, голем дел од манастирите и црквите биле обновени.
