Гориво: Разлика помеѓу преработките

Горивата што даваат енергија по пат на [[нуклеарна фузија]] денес сè уште не се користат од човекот, но претставуваат главен енергетски извор за најмоќните [[ѕвезда|ѕвездите]] во вселената. Фузиските горива претежно се лесни елементи како [[водород]]от кои лесно се мешаат. За да се поттикне фузија, потребно е да се развие доволно висока температура, при која сите материјали би се претвориле во [[плазма]]. Ова им овозможува на јадрата да се судрат и да се залепат пред да се одбијат поради елекричниот полнеж. Овој процес се нарекува „фузија“ и оддава нуклеарна енергија.

 

 

Научниците досега имаат вршено фузија само со водород (изотоп 2 и 3) за добивање на хелиум-4 бидејќи оваа реакција дава највеќе енергија. Најзастапени методи се електричното заробување (ITER), инертното заробување (загревање со ласер) и загревањето со високонапонска струја. Вака се добива огромна енергија: еден килограм водород дава 0,41 [[џул|петаџули]]. Ова значи дека енергетските потреби на светот можат да се задоволат трошење на 700 кг водород во секунда, споредено со сегашните милиони тони фосилни горива во секунда и загадувањето што го прават. Оваа технологија е сосем безбедна, бидејќи не зрачи ништо и воопшто не ја загадува околината, а во случај на протекување, горивото се ослободува во облик на обичен хелиум. Нажалост, ваквиот метод на добивање енергија не се очекува да најде примена во електростопанството пред 2040 г.<ref>{{цитирано списание