Верди коментирал дека „ова{{cquote|ова е операта со која мојата уметничка кариера навистина почна“почна. И иакоИако имав многу тешкотии дапротив кои се борам противборев, сигурен сум дека Набуко беше роденродена под среќна ѕвезда"}}. Операта бешедоживеала инстантенбрз успех, со доминацијадоминантна изведба на изведбитепод надиригентските оперитепалки на [[Гаетано Доницети]] и [[Џовани Пацини]]. Додека јавноста полуде со ентузијазам, критичарите тешко ја одобруваа операта.
КритичарКритичарот кој гоимал одбиванајмногу Набукозабелешки еза „Набуко“ бил [[Ото Николај]], композиторот на кој либрето му беше прво понудено. Николај чуствувал судир со емоционалната италијанска оперска додека тој живеел во близина на Милано. По одбивањето да го прифати либрето предлогот од Мерели, Николај почнал да работи на друга понуда наречена ''Ил Проскрито''. Нејзината катастрофална премиера во март 1841 година го принуди Николај да ги прекине контактите со Мерели и да се врати во [[Виена]]. Од таму слушнало за успехот на Набуко и тој бил гневен. Тој напишал:
{{cquote|Оперите на Верди се навистина ужасни". Тој се прикажува како будала - технички тој не е дури ни професионален - и тој мора да има срце на магаре и во мојотмоите очи тој е беден, одвратен композитор ...}} Покрај тоа, тој го опишал Набуко„Набуко“ како ништо друго, освен „бес, пцости, крвопролевање и убиство.“
МислењатаИстомислениците на Николај беабиле во малцинствомалкумина, па сепак и тоа станува релативно непознато. Набуко обезбедиобезбедил успех на Верди до неговото пензионирање од театарот, дваесет и девет опери (подоцна вклучувајќи и некои ревидирани и ажурирани верзии).
Музичките историчари долго време го овековечуваа моќниот мит за познатиот ''[[VaХорот pensieroна Евреите]]'', хорот го пее во третиот чин од страна на еврејски робови. Научниците долго време верувале дека публиката го доживувала со националистички занес за моќната химна на робови", како копнеж за својата татковина, барајќи повторување на делото. Иако повторувањатарепризите биле експлицитнострого забранети од страна на владата во тоа време, но како гест биле исклучително значајни. Иако публиката навистина баралебарала повторување, тоа не бешебило запоради ''[["Vа,Хорот pensiero"на Евреите]]'', туку зазаради химната "''Immenso Jehova"'', испеана од страна на хебрејскиеврејските робови дакои му се заблагодаратблагодареле на Бога за пружената заштита на својотнивниот народ. Во светлината на овие нови откритија, позицијата на Верди како музичка фигура на [[Рисогименто]] се намалувала.
