Преносно ниво: Разлика помеѓу преработките

Во комјутерските мрежи, транспортното ниво или ниво 4 нуди крај-крај комуникациски сервиси за апликации во рамки на слоевита архитектура од мрежни компоненти и протоколи. Транспортното ниво обезбедува практични услуги како што се connection-oriented data stream поддршка, контрола на проток, мултиплексирање и сигурност.

 

Најпознатиот транспортен протокол е Transmissions Control Protocol (TCP), кој го позајмил своето име во насловот на TCP/IP. Се користи за connection-oriented преноси, а User Datagram протоколот(UDP) се користи за поедноставни преноси на пораки. ТСР е посложен протокол, поради својот постојан дизајн да инкорпорира сигурен пренос и услуги за проток на податоци. Други истакнати протоколи во оваа група се Datagram Congestion Control Protocol (DCCP) и Stream Control Transmission Protocol(SCTP).

 

 

Постојат многу сервиси кои изборно може да се обезбедени од страна на протокол од транспортното ниво, и различни протоколи можат или не можат да ги спроведат.

• Мултиплексирање: Портите можат да обезбедат повеќе крајни точки на еден јазол. На пример, името на поштенска адреса е еден вид на мултипрексирање, и прави разлика помеѓу различни корисници на иста локација. Секоја компјутерска апликација ќе слушне за информација за сопствената порта, што им овозможува користење на повеќе од една мрежна услуга во исто време.

 

 

Транспортното ниво е одговорно за достава на податоци до соодветниот апликациски процес на домаќинските компјутери. Ова овозможува статистичко мултиплексирање на податоци од различни апликациски процеси, т.е формирање на податочни пакети, и додавање на броевите на изворната и дестинациската порта во заглавјето на секој податочен пакет во транспортното ниво. Заедно со изворната и дестинациската IP адреса, броевите на портите претставуваат мрежен приклучок, односно идентификациска адреса на процес-процес комуникација.

TCP се користи за многу протоколи, вклучувајќи НТТР прелистување на веб и електронска пошта. UDP може да се користи за мултикастинг и емитување, бидејќи преноси не се можни кон голема количина на домаќини. UDP обично дава повисока продуктивност и пократка латентност, и затоа често се користи за real-time мултимедијални комуникации каде што загуба на пакет повремено може да се прифати, на пример IP-ТВ и IP- телефонија, и за онлајн компјутерски игри.

 

 

Точна дефиниција за она што се квалификува како протокол на транспортен слој не е постојана. Подолу е дадена листа на двата главни протоколи од овој слој:

*[[UDP Lite]]

*µTP, [[Micro Transport Protocol]]

 

[[Категорија:Интернет]]