Густав Климт: Разлика помеѓу преработките

{{Infobox artist

| bgcolour = #6495ED

| works = ''Џудит I'', ''Портретот на Адел Блох Бауер I'', ''Бакнежот |The Kiss'', ''Данае''

| awards =}}

 

[[Image:Egon Schiele - Gustav Klimt im blauen Malerkittel - 1913.jpeg|thumb|right|Егон Шиле, '' Климт во светло сина руба,'' 1913]]

Густав Климт е роден во Баумгартен(герм.Baumgarten), во близината на Виена во Австро-Унгарија, второ од седум деца, три машки и четири девојчиња. Тројцата синови покажале уметнички наклоности уште од мали нозе. Неговите помали браќа се Ернст Климт и Георг Климт. Неговиот татко, Ернст Климт постариот, по потекло од Бохемија, бил гравер на злато. Ернст сè оженил за Ана Климт чии нереализирани амбиции биле да биде музички изведувач.

Во 1888 г. Климт добил златен орден за заслуга од императорот Франц Јосиф I од Австрија, за неговите придонеси во муралите насликани во Бург театарот ( das Burgtheater ) во Виена. Тој исто така станал почесен член на Универзитетот во Минхен ( Universität München /LMU ) и Универзитетот во Виена(Die Universität Wien). Во 1892 г. умреле и братот Ернст, и таткото на Климт, по што тој требало да е финансиски одговорен за семејствата и на брат му, и татко му. Трагедиите исто така влијаеле и на неговата уметничка визија и наскоро тој ќе се стреми кон свој нов личен стил.

 

 

Во 1897 тој стана еден од основачите и претседател на Виенската сецесија како и на периодичниот Ver Sacrum („света пролет“) на групата. Тој останал со сецесијата до 1908 г. Целите на групата биле да овозможат изложби за нови, млади сликари; да ги донесат најдобрите дела од странски сликари во Виена и да издадат весник кој ќе ги прикажува делата на членовите. Групата немала свој манифест и не поддржувала ни еден конкретен стил : натуралисти, реалисти и симболисти сите функционирале заедно. Владата ги поддржувала нивните напори и им дала закуп за да изградат сала за изложби. Симболот на групата била Атина Палада, грчката божица на правдата, мудроста и уметноста. Климт насликал радикална верзија на божицата во 1898 г.

 

 

[[File:Gustav Klimt 014.jpg|thumb|upright|Дел од сликата на зградата на Сецесијата во Виена

 

Во почетокот на доцните деведесетти на 19 век тој одел секоја година на летни одмори со фамилијата Флоге на брегот на Атерското езеро каде насликал многу од неговите пејзажи. Климт бил многу заинтересиран за сликањето на предмети и тие дела го претставуваат единствениот жанр освен сликањето на (човечка) фигури за кој Климт сериозно се заинтересирал. Поради интензитетот на неговите слики локалното население го нарекувало "Waldschrat"(шумски демон). Сликите на Климт од Атерското езеро се во толкав број и квалитет што заслужуваат да бидат особено ценети. Формално, пејзажите се карактеризираат со истата префинетост на дизајнот и емфатичен модел како и делата со фигурите. За делата од Атерското езеро се смета дека Климт ги насликал додека гледал низ телескоп.

 

[[File:Gustav Klimt 016.jpg|thumb|left|[[Бакнежот (Klimt painting)|''The Kiss'']] 1907–08. [[Австриска галерија- Белведере]], [[Виена]]]]

"Златната фаза" на Климт била обележана со позитивна критичка реакција и успех. Многу од неговите слики од овој период содржат златни листови; истакнатата употреба на злато може прво да се забележи кај „ Атина Палада“(Pallas Athene, 1898) и„ Џудит I“(Judith I, 1901), иако попопуларните дела поврзани со овој период се „Портретот на Адел Блох-Бауер I“ (Adele Bloch-Bauer I ,1907) и „Бакнежот “(der Kuss, 1907-1908). Климт не патувал многу, но патувањата до Венеција И Равена, и двата града познати по прекрасните мозаици, најверојатно ја инспирирале неговата златна техника и византиската визуелизација. Во 1904 година, тој соработувал со други уметници на раскошната „Palais Stoclet“, домот на богат белгиски индустријалист, која била еден од најзначајните споменици на ерата на Арт Нуво(Art Nouveau). Придонесот на Климт за трпезаријата на палатата, вклучувајќи ги и „Исполнување“(Erfüllung) и „Очекување“(Erwartung), биле едни од неговите најдобри декоративни дела, и како што и самиот јавно изјавил: „можеби и крајната фаза на мојот развој на орнамент“. Помеѓу 1907 и 1909 г. Климт насликал 5 слики на жени завиткани во крзно. Неговата очигледна љубов кон костимите е изразена и во многуте фотографии на кои Флоге позира во алишта кои тој ги дизајнирал.

Во 1901 г. Херман Бар напишал во својот „Говор за Климт“( Rede für Klimt ): „Само љубовник може на човек да му открие што значи животот за него и да го развие неговото најсуштинско значење. Јас го чувствувам истото за овие слики. “

 

[[File:Gustav Klimt 046.jpg|thumb|''Адел Блох Бауер I''.]]

 

Во 1911 г. неговата слика „Живот и смрт“( Tod und Leben ) ја добила првата награда на светската изложба во Рим. Во 1915 г. починала неговата мајка Ана. Климт починал 3 години подоцна во Виена на 6 февруари 1918 г. откако добил мозочен удар и пневмонија поради епидемијата на грип која нападнала таа година. Бил погребан на Хитцингшките гробишта во Хитцинг, Виена. Голем број слики останале незавршени. Делата на Климт добиле едни од највисоките награди забележани за индивидуални уметнички дела. Во ноември 2003 г. „Селска куќа на Атерско езеро“(Landhaus am Attersee) на Климт била продадена за 29 128 000 долари, но таа била брзо занемарена од други (повисоки) цени кои биле платени за други дела на Климт. Во 2006 г. портретот од 1907 г., „Аделе Блох Бауер I“ бил купен од Роналд Лаудер за Новата галерија (Њу Јорк) за проценети 135 милиони американски долари преминувајќи ја „Момче со луле“(Garçon à la Pipe) на Пикасо од 1905 г., со што станала највисоката пријавена цена некогаш платена за слика. На 7 август 2006 г., аукциската куќа „Кристи“ објавила дека ја води продажба на преостанатите четири дела на Климт, кои ѝ биле вратени на Марија Алтман и другите наследници по долгата правна битка против Австрија. Портретот Адел Блох Бауер II бил продаден на аукција во ноември 2006 г. за 88 милиони долари што било третото највисоко проценето уметничко дело во тоа време. „Јаболково дрво I“(Apfelbaum I) , од околу 1912 г., продадено за 33 милиони, „Брезова шума“(Birkenwald, 1903 г.) за 40,3 милиони и „Куќи во Унтерах на Атерско езеро“ (Häuser in Unterach am Attersee 1916 г. ) за 31 милион долари. Како колекција, петте слики достигнале повеќе од 327 милиони долари. Обична, рутинска слика од Атерското езеро достигнала 40,4 милиони во Сотби, ноември 2011 г.

 

Единственото портфолио создадено додека бил жив е, Das Werk Gustav Klimts, првично објавено од страна на „HO Miethke“ (на „Gallerie Miethke“, галерија ексклузивно за дела на Климт во Виена) 1908-1914 г. и било надгледувано од самиот уметник. Педесет графики кои ги прикажуваат најважните слики на Климт (1893-1913) биле репродуцирани користејќи фототипна литографија, нанесена на тешка, кремаста, ватман хартија со мазни рабови. Триесет и една од сликите (десет од нив се во боја) се испечатени со „Chine-Colle“ техника, додека останатите деветнаесет се со високиот квалитет на “halftones“ техниката. Секое од делата е обележано со уникатен печат креиран од самиот Климт, кој бил втиснат на хартијата во златно-металик боја. Испечатените примероци биле издадени во групи од по десет до претплатниците, во црни папки на кои е врежано името на уметникот. Поради деликатната природа на фототипната литографија, како и потребата за печатени примероци во боја (нешто што тешко се остварува со фототип) и самата желба на Климт за совршенство, серијата што била објавена кон средината на 1908 г. не била завршена до 1914 година.

 

Австрискиот цар Франц Јозеф И бил првиот кој го купил сетот „Das Werk Gustav Klimts“ во 1908 г.

 

Колекцијата „Fünfundzwanzig Handzeichnungen“ била издадена една година по смртта на Климт и се состои од 25 цртежи, многу од кои се еротски по природа и исто толку контроверзни како и неговите сликани дела. Издадено во Виена во 1919 година од страна на „Gilhofer & Ranschburg“, изданието содржи дваесет и пет монохроматски и двобојни фототипни репродукции кои едвај се разликуваат од сликите од кои потекнуваат. Иако сетот бил издаден една година по смртта на Климт, некои историчари на уметноста сметаат дека тој работел на предпродукцијајата поради методолошката природата на графиката (Климт го надгледувал производство на плочите за„ Das Werk Густав Klimts“, осигурувајќи се дека секоја од нив е направена точно по неговите спецификации).Исто така првите десет изданија содржеале оригинален цртеж од самиот Климт. Голем дел од делата содржани во оваа книга отсликуваат еротски сцени од голи жени, некои како мастурбираат сами или во пар во сапфонски прегратки. Кога дел од оригиналните цртежи биле изложени за јавноста во галеријата „Miethke“ во 1910 година и на Меѓународната изложба на графики и цртежи во Виена во 1913 година, тие биле осудувани од критичарите и гледачите кои отворено го изразувале негодувањето кон современата перспектива на Климт. Но сепак постоела публика за еротските слики на Климт. 15 од нив биле избрани од виенскиот поет Франц Блеј за неговиот превод на „Dialogues of the Courteseans“ од грчкиот сатиричар Лукијан. Ограничена на 450 примероци, книгата му овозможила на Климт да ги прикаже своите сензуални претстави на жени и да избегне цензура благодарение на малата(најчесто содржана од мажи) публика.

 

Составен во 1931 од уредникот Макс Ајслер и печатен од страна на австриската држава печатница, „Gustav Klimt An Aftermath“ бил наменет да го заврши животното портфолио „Das Werk Gustav Klimts“. Портфолиото содржи 30 обоени фототипи и следи сличен шаблон забележлив во„ Das Werk Gustav Klimts“. Сто и педесет комплети биле произведени на англиски јазик, од кои 20 биле претставени како "гала изданија" врзани со позлатени кожа. Сетот содржи детални слики од претходно објавен дела.

 

==Галерија==

<gallery widths="140px" heights="140px" perrow="4">

 

 

 

 

 

 

 

</gallery>

 

 

[[ar:غوستاف كليمت]]

[[et:Gustav Klimt]]

[[el:Γκούσταφ Κλιμτ]]

[[es:Gustav Klimt]]

[[eo:Gustav Klimt]]

[[lij:Gustav Klimt]]

[[hu:Gustav Klimt]]

[[mi:Gustav Klimt]]

[[mr:गुस्टाफ क्लिम्ट]]