Википедија

Јосиф I Бугарски: Разлика помеѓу преработките

Интерактивен преглед на историјата
[проверена преработка][проверена преработка]
← Постаро уредувањеПоново уредување →
Избришана содржина Додадена содржина
НагледноВикитекст
сНема опис на уредувањето
сНема опис на уредувањето
Ред 10:
починал-место= [[Софија]], [[Бугарија]]|
}}
'''Егзарх Јосиф I''' (световно име ''Лазар Јовчев'') е истакнат висок бугарски православен свештеник. Управник на Видинска епархија, Ловчански митрополит и егзарх на [[Бугарската Егзархија]]. Делувањето на Јосиф во Македонија, како бугарски егзарх, е контраверзно. Современата бугарска историографија го оценува како духовен столб на бугаршината, личност која допринела да се зацврсти бугарското национално ткиво, меѓуто во македонската историографија тој се третира како еден од главните преставници на [[Бугарска пропаганда во Македонија|бугарската пропаганда во Македонија]], а неговата дејност е негативно оценета поради неговата активност насочена против пројавите на македонска национална самобитност. ▼
'''Екзарх Јосиф I''' (световно име ''Лазар Јовчев'') е истакнат висок бугарски православен свештеник.
 
▲Управник на Видинска епархија, Ловчански митрополит и егзарх на [[Бугарската Егзархија]]. Делувањето на Јосиф во Македонија, како бугарски егзарх, е контраверзно. Современата бугарска историографија го оценува како духовен столб на бугаршината, личност која допринела да се зацврсти бугарското национално ткиво, меѓуто во македонската историографија тој се третира како еден од главните преставници на [[Бугарска пропаганда во Македонија|бугарската пропаганда во Македонија]], а неговата дејност е негативно оценета поради неговата активност насочена против пројавите на македонска национална самобитност.
 
Коресподенцијата и контактите на Јосиф I со бугарските владечаки кругови и дејците на македонското револуционерно ослободително движење даваат дополнителна светлина за македонското прашање кон крајот на 19 и почетокот на 20 век.
Ред 19 ⟶ 17:
Лазар Јовчев е роден на 5 мај 1840 година градот [[Калофер]]. Учел во Големата народна школа во Фанар, а потоа во Францускиот колеџ ([[Цариград]]). Со подршка на Калоферската општина во 1864 година се запишал при литературниот факултет на Сорбона во [[Париз]], а три години подоцна се префрлил на Правниот факултет, кој го завршил и се стекнал со диплома.
 
Поминал шест години во француската престолнина, Лазар Јовчев се враќа во Цариград и во почетокот работи во Централниот трговски суд. Се занимавал со публицистика и преведувачка дејност. Избран е во раководството на Македонската бугарска дружина. Поканет е за секретар на Мешовитиот екзархискиегзархиски совет. Без да има духовно образование, новопоставениуот монах Јосиф за помалку од три месеци кон крајот на 1872 година е веќе протосингел на Егзархијата со архимандритско достоинство.
 
Во следните 3-4 години архимандрит Јосиф учествува во организирањето на бугарската егзархија, патува низ балканските земји, се сретнувал со претставници на големите сили, не само благодарение на совршен си француски јазик, но и на својата способност да преговара и да убедува.
 
Во почетокот на 1876 година Јосиф е ракоположен за Ловчански митрополит, откако пред тоа упарвувал една година со Видинската епархија. Световното образование, правната подготовка, пошироката европска култура и квалитети на мудро и дипломатско однесување ја направиле неговата кандидатура за бугарски екзархегзарх општоприфатлива меѓу највлијателните кругови во Цариград при избувнувањето на [[Руско-турска војна (1877-1878)|Руско-турската војна]]. На 24 април 1877 година младиот Ловчански митрополит Јосиф е избран и прогласен за екзархегзарх од "Црковно - народниот собор" во Екзархискиот
епархискиот дом во [[Ортаќој]].
 
=== Бугарски егзарх ===
ЕкзархЕгзарх Јосиф I си поставил за цел обединување на целото бугарско население, вклучително и македонскиот народ кој бил третиран како нерзаделен дел од бугарското национално ткиво. Идеалот на бугарскиот духовен водач и неговата ''"голема должност"'' е да биде духовен столб на бугарштината и ''"да ги обедини сите бугарски епархии во прегратките на Егзархијата"'', под бугарски епархии се подразбирале и македноските епархии. Оваа цел во значителна мера Јосиф ја остварил. До [[Првата балканска војна]] во Егзархијата се вклучени 7 епархии, раководени од митрополити, и уште 8 епархии во Македонија и една во Одринско, управувани од екзархискиегзархиски наместници.
 
Како поглавар на бугарската црква, екзархотегзархот Јосиф е принуден како духовен лидер на Бугарите да биде посредник меѓу државната власт и христијанското население во рамките на политичките и националните ривалства во многунационалната империја. Во услови на важечкиот Берлински договор тој е повеќе дипломат и политичар, отколку православен архиереј. Неуморно се борел да го всади бугарскиот дух сред населението во Македонија, Беломорска и Одринска Тракија.
 
Во 1902 година екзархегзарх Јосиф е избран за почесен член на Бугарското литературно друштво преименувано во 1911 година во Бугарска академија на науките.
 
На 27 ноември 1913 година екзархотегзархот Јосиф I, заедно со сите избркани бугарски владици од Македонија и Одринско, е принуден да го напушти Цариград и се прибира во Софија. И покрај лошата својата здравствена состојба останува на чело на бугарската црква.
 
ЕкзархотЕгзархот Јосиф умира во 1915 година и е погребан во црквата "[[Црква Света Недела (Софија)|Света Недела]]" во Софија.
 
== Мисли ==
Ред 47 ⟶ 46:
 
{{commonscat|Joseph I of Bulgaria}}
 
[[Категорија:Бугарски патријарси]]
[[Категорија:Македонија под Османлиска власт]]
[[Категорија:Членови на БАН]]
 
[[bg:Йосиф I Български]]
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/wiki/Јосиф_I_Бугарски“