Разлика помеѓу преработките на „Гавијал“

| regnum = [[Животно|Животни]]

| classis = [[Влекачи|Рептили]]

| ordo = [[Крокодиловидни|Crocodilia]]

| familia = [[Гавијаловидни|Gavialidae]]

'''Гавијал''' (''Gavialis gangeticus'') познат и под името '''Индиски гавијал''' или '''гариал''' е еден од двата преживеани видови од фамилијата [[Гавијаловидни|Gavialidae]], во која спаѓаат [[крокодиловидни]] рептили до долги остри муцки. Спаѓа во групата на [[критично загрозен вид|критично загрозени видови]]. Гавијалот е второ најдолго крокодиловидно животно после [[морски крокодил|морскиот крокодил]] <ref name="ufl">[http://www.flmnh.ufl.edu/cnhc/csp_ggan.htm Crocodilian species - Gharial]</ref>.

Фосилната историја на гавијалите е доста проучувана. Првите примероци се одвоиле од останатите [[крокодиловидни]] животни за време на доцниот [[кретацеоус]]. Најспецифична карактеристика за претставниците на оваа фамилија е долгата тенка муцка, која претставува адаптација на исхрана со мали риби. Иако гавијалите ја изгубиле големата механичка сила на вилиците која ја имаат [[крокодилcrocodylidae|крокодилите]]ите и [[алигатор]]ите, па поради тоа не можат да ловат големи животни, сепак формата на нивната муцка им дава и одредени предности. Намалената тежина и отпорност во вода на нивниот череп и острите вилици им овозможува лесно движење низ водата и лов на брзи риби.

Првите гавијали не се знае дали се директно поврзани со модерните видови, некои изумреле во исто време како и [[диносаурус]]ите (доцниот [[кретацеоус]]) додека други преживеале и до раниот [[еоцен]]. Денешните гавијали еволуирале во делтите и крајбрежните води во [[Африка]], потоа преминувајќи го [[АтлантикАтлантски Океан|Атлантикот]]от стигнале и до [[Јужна Америка]]. Во врвот на нивната распространетост во [[плиоцен]]от тие зафаќале голем дел од [[Азија]] и [[Америка]]. Еден вид ''[[Rhamphosuchus crassidens]]'' присутен во [[Индија]], се смета дека растел и до неверојатни 15 метри, па дури и повеќе.

Го среќаваме на северниот дел од [[индиски потконтинент|индискиот потконтинент]], односно: [[Бутан]] (речиси изумрен), [[Бангладеш]] (близу до изумирање), [[Индија]] (присутен е во мал број, но популацијата се зголемува), [[Мјанмар]] (најверојатно изумрен), [[Непал]] (присутен и популацијата се зголемува) и [[Пакистан]] (речиси изумрен). Најчесто се среќава во речните системи на [[Индус]] (Пакистан), [[Брамапутра]] (Бангладеш, Бутан и североисточна Индија), [[Ганг]] (Бангладеш, Индија и Непал) и [[Маханди]] (Индија), како и во мал број во Каладан и Ајејарвади во Мјанмар. Во одредени региони, живеат на истите територии и со [[Индиски крокодил|Мугер]] крокодилот (''Crocodylus palustris'') и со [[Морски крокодил|морскиот крокодил]] (''Crocodylus porosus'').

Младите гавијали се хранат со [[инсектиинсект]]и, [[ларва|ларви]] и мали [[жаба|жаби]]. Возрасните индивидуи се хранат речиси единствено со [[риби]], иако забележано е како некои се хранат и со мртви животни. Морфологијата на муцката и идеално приспособена за лов на риби. Тенката муцка нуди многу мал отпор во вода, што овозможува брзи и нагли движења за зграпчување на рибите. Забите во форма на игли се одлични за цврсто држење на рибите со лизгава кожа.

Гавијалите не се човекојадни животни. И покрај нивната големина, тие поседуваат тенки и слаби вилици, неспособни да ловење на било кое поголемо животно, вклучувајќи го и човекот. Митот дека гавијалите јадат луѓе може да доаѓа поради фактот дека физички се доста слични на [[крокодилcrocodylidae|крокодилите]]ите.