Маричка битка: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Ред 32:
== Битка ==
 
 
Кралот Волкашин и деспотот Углеша направиле изненадувачки напад против османлиите во нивната престолнина Едрене, додека Мурат I бил во Мала Азија. Благодарение на тактиката со ноќен напад врз кампот на противниците, Османлиите успеале да ја поразат христијанската војска и да ги убијат кралот Волкашин и брат му Углеша. Победата на муслиманите се должи најмногу на лошата дисциплина меѓу христијанската војска.
Христијанските војски биле распоредени во камп кај [[Черномен]] на реката Марица. Бидејќи христијаните биле уверени во својата големина, тие не земале доволно претпазливост, а сигурно и не очекувале напада пред да пристигне султанот со анадолската војска. Сето ова станало една од причините за станало причина лошата дисциплина меѓу христијанската војска и нејзиниот пораз.
 
Румелиската војска на чело со Шахин Паша била распоредена во околината на Едрене во очекување на султанот. Лала Шахин го свикал воениот совет, на кој била донесена одлука Хаџ Илбеги заедно со неговиот одред од 4.500 војници да го започне нападот. Вечерта на 25 и 26 септември 1371 година согледувајќи го кампот на христијанската војска, Илбеги забележал дека таа е многу голема, но според изворите христијанската армија тонела во ноќното пијанство и ваквата состојба била многу добра за напад. Според Халкондил, обезбедувањето на кампот не било организирано.
 
 
Кралот Волкашин и деспотот Углеша направиле изненадувачки напад против османлиите во нивната престолнина Едрене, додека Мурат I бил во Мала Азија. Благодарение на тактиката со ноќен напад врз кампот на противниците, Османлиите успеале да ја поразат христијанската војска и да ги убијат кралот Волкашин и брат му Углеша. Победата на муслиманите се должи најмногу на лошата дисциплина меѓу христијанската војска.
 
Со ова, Македонија и делови од јужна Србија потпаднале под Отоманска власт. Битката била дел од напредувањето на Отоманците во освојувањето на [[Балкан]]от. Битката била проследена со заземањето на градовите Драма, Кавала и Сер во денешна Егејска Македонија. Синот на Волкашин, [[Крале Марко]], го наследил татка си на престолот на прилепското кралство, но сега како вазал на Турците. Бугарија исто така останала во вазалски статус.