Доменски именски систем: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
сНема опис на уредувањето
сНема опис на уредувањето
Ред 1:
{{Внимание}}
'''Доменскиот именски систем '''([[англ.]] ''Domain Name System'' - '''DNS''') претставува хиерархиски систем изграден од дистрибуирана база на податоци за компјутери, сервиси и ресурси поврзани во мрежа. Функцијата на системотдоменскиот заименски именување на доменисистем е преведување на имињата на домените разбирливи за луѓето во мрежни адреси кои ги користат компјутерите.
 
Компјутерите кои се поврзани во мрежа користат IP адреси за меѓусебно да се лоцираат и поврзат, овие IP адреси во својата изворна форма корисниците тешко ги запомнуваат. На пример полесно е да се запомни името на доменот www.wikipedia.org отколку да се запомни соодветната IP адреса (208.80.152.2).
 
СистемотДоменскиот заименски именување на доменисистем овозможува да се доделуваат имиња на домени на групи од Интернет ресурси и корисници, независно од физичката локација на ентитетот. Имињата на Интернет домените е полесно да се запомнат отколку IP адресите како 208.77.188.166 (IPv4) или 2001:db8:1f70::999:de8:7648:6e8 (IPv6). Корисниците ги чувствуваат бенефициите од ова кога пишуваат URL (Uniform Resource Locator) и адреси на електронска пошта без при тоа да знаат како компјутерот ги лоцира.
 
Системот за именување на домени ја дистрибуира одговорноста за именување на домените и мапирањезадавање на тие имиња во IP адреси на авторитативни сервери на имиња. Авторитативните сервери на имиња се одговорни за определени домени, а исто така и можат да бидат доделени авторитативни сервери за поддомените. Ваквиот механизам овозможува DNS да биде дистрибуиран и е елиминирана потребата за постоење на централен регистар до кој постојано ќе се пристапува и ќе биде ажуриран.
 
== Историја на системотдоменскиот заименски именување на доменисистем ==
 
Почетоците на појавата на системотдоменскиот заименски именување на доменисистем се забележуваат во текот на 1970-тите години, во рамките на ARPANET. Во тоа време ARPANET се состоела од стотина компјутери поврзани во мрежа. Целокупните информации за мапирање на имињата во адреси за секој од компјутерите во мрежата биле содржани во една единствена датотека со име HOSTS.TXT. Датотеката HOSTS.TXT била одржувана од страна на SRI мрежно – информацискиот центар и била дистрибуирана само од еден компјутер во мрежата, SRI-NIC. Администраторите на ARPANET на определено време ги ажурирале промените со испраќање на електронска пошта до мрежно – информацискиот систем и преку FTP ја превземале најновата верзија на датотеката HOSTS.TXT.
 
Проблемите се појавиле со порастот на бројот на компјутери во мрежата. Растот предизвикал пропорционално зголемување на датотеката HOSTS.TXT, а исто така бил зголемен и мрежниот сообраќај поради процесот на постојано ажурирање на HOSTS.TXT.
Ред 22:
Проблемот со лошата скалабилност на оваа структура ARPANET се обидува да го реши со создавање на хиерархиски простор на имиња.
 
Во 1984 година Пол Мокапетрис (Paul Mockapetris) од Институтот за информатички науки USC дизајнирал архитектура за новиот систем. Тој ги издал RFC 882 и RFC 883 со кои бил опишан системотдоменскиот заименски именување на доменисистем (DNS), во ноември 1987 година биле заменети со RFC 1034 и RFC 1035. Подоцнежните RFC опишуваат различни аспекти на системотдоменскиот за именување наименски доменисистем како: потенцијалните безбедносни проблеми на DNS, проблемите околу имплементацијата, административни пропусти, механизми за динамичко ажурирање и за обезбедување на податоци по зони.<ref>Paul Albitz, Cricket Liu (May 2006). "DNS and BIND, 5th Edition". O'Reilly. </ref>
 
Даглас Тери (Douglas Terry), Марк Пејнтер (Mark Painter), Дејвид Ригл (David Riggle) и Сонгиан Зоу (Songnian Zhou) во 1984 година ја пишуваат првата Unix имплементација за именување на домени, наречена (The Berkeley Internet Name Domain – BIND). BIND е широко застапен, најчесто на Unix системи и претставува доминантен DNS софтвер користен на Интернет. Поради неговиот отворен код и се пософистицираните напади, се откриени многу пропусти кај BIND. Тоа резултира со развој на алтернативни сервери на имиња и надградба на постоечките, така BIND во својата 9-та верзија бил комплетно репрограмиран од почеток.
 
== Структура на системотдоменскиот заименски именување на доменисистем ==
=== Простор за имиња на доменот ===
 
[[Податотека:Domain name space mk.svg|мини|десно|350п|Структура на DNS-просторот за имиња.]]
 
СистемотДоменскиот заименски именување на доменисистем (DNS) има дистрибуирана база на податоци која е индексирана според имињата на домените. Секое име на доменот претставува само патека во една голема податочна структура на инвертирано стебло, наречено простор за имиња на доменот.
 
На сликата е прикажана структурата на Unix датотечен систем. Стеблото има единствен корен на врвот. Во Unix датотечниот систем тој е наречен „root“ директориум и е претставен со симбол (/). DNS овој директориум го нарекува „корен“. Како и датотечните системи DNS стеблото може да се разгранува на поголем број на гранки после јазлите. Висината на стеблото е ограничена на 127 нивоа.
Ред 66:
Поради забрзаната интернационализација на Интернетот, наместо да постојат само основните домени од прво ниво кои ќе ја опишуваат целокупната организациона структура се одлучило да се внесат и географски одредници. На тој начин за сите земји биле резервирани одредници кои ќе одговараат на земјите.
 
Во 2000 година, организацијата која го одржува системотдоменскиот заименски именување на доменисистем (DNS), креирала дополнителни 7 домени во прво ниво за посоодветно да се сместат организациите во доменот со имиња. Тоа се: aero, biz, coop, info, museum, name, pro. Во 2005 година биле одобрени и домените jobs и travel. Исто така има и други предлози кои се евалуираат.
 
=== Сервери на имиња ===