АвторПартениj еЗографски наразвива многубројниактивна делакнижевна дејност. Соработува со коисписанието се"Бугарски создаденикнижици" темелитеи на граматикатапрвите бугарски весници - "Волшебник", "Македонија", "Цариградскиот весник" и други. Во 1857 година издава "Кратка света историја на македонскиотстариот јазики новозаветната црковно", а на следната 1858 година - "Началное учење за децата"<ref>Венедиктов, Г. К. Болгарский литературный язык эпохи Возрождения (Проблемы нормализации и выбора диалектной основы), Москва 1990, с. 166.</ref>. Пред појавата на Партениј Зографски во училиштата се предавале само грчката и старословенската граматика, а тој оди подалеку - се впушта во пишување на граматиката на Словените на балканскиот простор под [[Турци]]те, во која ги систематизира разликите меѓу бугарскиот и македонскиот јазик на научна основа. Партениj Зографски се обидува да воведе употребата на повеќе западнобългарски елементи во новосъздаващия се бугарски книжевен јазик. Во 1858 година тој прв од бугарските книжовници поставува прашањето не само дека македонскиот говор не смее да биде игнорирана при формирањето на бугарскиот јазик, но и за тоа дека тоа наречје треба да се толкува како основа на вкупниот писмен јазик<ref>Венедиктов, Г. К. Болгарский литературный язык эпохи Возрождения (Проблемы нормализации и выбора диалектной основы), Москва 1990, с. 166.</ref>. Бил полиглот - знаел [[грчки]], [[латински]], [[еврејски]], [[старохалдејски]], [[француски]], [[руски]] и [[бугарски јазикруски]]. Работел како учител во богословското училиште на Зографскиот манастир, професор по црковнословенски јазик во богословското училиште на островот Халки кај Цариград. Партениј бил и духовник на рускиот царски двор.
Манастирскиот комплекс во Стар Дојран денес го носи името „Свети Партениј Зографски”, со што Македонската Православна Црква непосредно почна епископот Партениј да го прифаќа за светител во Православната Црква.
