Проект „Вардарска Долина“: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Ред 12:
По [[Втората светска војна]], уште со првиот петогодишен план Македонија била живо заинтересирана за спроведување на проектот „Вардарска долина“. <ref>„Историјата на железниците на Македонија 1873 -1973“, дел „Проучување и проектирање за делумно изместување на магистралната линија Скопје – Гевгелија со цел да се искористи реката Вардар во енергетски цели“</ref>
 
За проучување и изработување на проектен елаборат за изместувањето на линијата на релацијата Зелениково - Титов Велес, Електростопанската заедница на [[СР Македонија]] склучила договор на 25 септември 1963 год. со Заводот за студии, проектирање и надзор на градење на железници на ЈЖ - Белград.
 
Според планот за реконструкции на железнички ланниилании од I ред на територијата на [[ЈЖ]] во кој спаѓа и линијата Скопје - Гевгелија, проектантот морал да проектира линија за брзина од 100 км/ч.... Држејќи се на спогодбените и техничките услови, проектантот иана фотограметриска ситуација во размер од 1:10000 повлекол на десниот и левиот брег на реката по една основна варијанта и подваријанти со намера да го изнајде најекономичното решение. На првиот дел од станицата [[ЖС „Зелениково“|Зелениково]] до влезот во [[тунелот Пчиња]], се повлечени над котата на заезерената вода обете варијанти заедно. Оттука левобрежната варијанта свртува повеќе лево и со тунел долг 1955 мm минува низ пчињскиот падиноски брег, а потоа со мост преку заезерената вода на Вардар, преоѓа на левата страна и влегува во новопроектираната станица „Пчиња„[[ЖС “Пчиња“|Пчиња]]". Понатаму трасата оди по левиот брег на Вардар преку селото [[Сопот]], па над селото [[Новачани]], потоа покрај [[Башино Село]] се развива и се враќа на десниот брег на Вардар нешто јужно од браната и се приклучува на постојната оска на линијата Скопје – Велес. На трасата најголеми објекти се: 13 тунели со вкупна должина од 8.600 мm меѓу кои најголем е Новачани со должина од 20802.080 мm. Покрај голем број пропусти[[пропуст]]и и помали мостови, преку Вардар се предвидени два премина со два големи мостови. Левобрежната варијанта е долга околу 26 кмkm. Нејзината вредност изнесува 12.584.582.000 тогашни динари.
 
Деснобрежната варијанта, оди по истата траса како и левобрежната до влезот во тунелот Пчиња, каде што свртува нешто десно и низ тунел од 2095 мm се пробива низ брегот „Пчиња", потоа продолжува по десниот брег на реката Вардар се до [[ЖС „Велес“|железничката станица .. Велес]]. Вкупната должина на оваа варијанта изнесува 22,735 кмkm. Во меѓупросторот Зелениково - Велес има две станици. Во вештачките работи и на оваа варијанта имаат доминанто место тунелите со вкупна должина од 79007.900 мm, меѓу кои [[тунелот Орлов Камен]] во должина од 41454.145 мm е најголем објект на линијата. Вкупната вредност на деснобрежната варијанта изнесува 9.960.600.000 динари.
 
Проектот бил ревидиран на 27 мај 1964 год. кога е прифатена деснобрежната варијанта со извесни забелешки.
Ред 26:
На изместените траси се предвидува следниов број поважни вештачки објекти.
 
:а) кај црвената варијанта: Вкупно пропусти има 50, мостови и вијадукти има 5, со вкупен отвор 272 мm и тунели 3, со вкупна должина од 15141.514 мm и
:б) кај зелената варијанта: Вкупно пропусти има 52, мостви и вијадукти има 3, со вкустен отвор 144 мm и тунели 8, со вкупна должина од 22142.214 мm.
 
Според предмерот и пресметката вкупната вредност на изместувањето на линијата од ст. Демир Капија до ст. Миравци изнесува;
Ред 36:
Претпроектите се ревидирани по решението на Електростопанската заедница на СР Македонија (број 1188 од 13 април 1967 г.), кога е усвоена црвената варијанта, а оттука до ст. Миравци зелената варијанта.
 
За време на владата на [[Анте Марковиќ]], на конкурс за развојни проекти во поранешна Југославија, „Вардарска долина“ добил признание како најперспективен развоен проект.
 
== 1994-1999, Француски интерес ==