Питу Гули: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [непроверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето |
|||
Ред 22:
Калмиковата чета се формирала во [[Ќустендил]], а се состоела од 120 [[Четник|четници]], чија главнина дошла од Софија. Со неа дошол и Питу Гули. Префрлувањето преку границата станало во две групи, ноќта на 18 спроти [[19 мај]] [[1885]]. По влегувањето во [[Македонија]], четата се движела во јужна насока - преку [[Осогово]], [[Пијанец]], [[Голак]], [[Плачковица]], [[Радовиш|Радовишко]] и [[Плауш]] кон [[Демир Капија]]. Во Радовишко четата била откриена. Против неа излегле потерни единици, составени од турска [[војска]] и [[Башибозук|башибозуци]]. Останувајќи без водичи и врски, четата изгубила ориентација, а преминот на [[Вардар]] кај селото [[Градец]] бил чуван од бројна [[аскер]]ска единица.
Заробените востаници во [[Солун]] биле држани неколку месеци во затворот ''Беаз Куле'' ([[Белата Кула]]), којашто и денес стои до самиот морски брег. Востаниците добиле по десет години затвор, освен Ташко од [[Лазарополе]], кој затоа што изјавил дека тие дошле да се бијат за ослободувањето на Македонија добил 15 години.
Тој долго време го тинкал со врвца, посакувајќи да го тинка со бакар.
Судот го одредил затворот на градот [[Аргале Маден]] за место на издржувањето, оддалечен два дена пешачење на исток од [[Дијарбекир]]. Поаѓајќи со брод од [[Солун]], изврзани еден со друг со синџири од по седум алки. Целото патување од [[Солун]] до Аргале Маден траело три и пол месеци, од 19 декември [[1885]] до 28 март [[1886]] година.
| |||