Старословенска азбука: Разлика помеѓу преработките

[[Податотека:o pismenah.png|thumb|right|200px|Од ''[[О писменех|О писмєньхъ]]'' на [[Црноризец Храбар]]]]

 

Старословенски азбука била создадена во крајот на 9-ти век во [[Преславска книжевна школа|Преславската книжевна школа]] на Првото бугарско царство,<ref>[http://books.google.bg/books?id=p7n2umogAhgC&pg=PA100&dq=Cyrillic++byzantine+bulgarian+oxford&hl=bg#v=onepage&q=Cyrillic%20&f=false The Orthodox Church in the Byzantine Empire, Oxford History of the Christian Church, J. M. Hussey, Andrew Louth, Oxford University Press, 2010, ISBN 0191614882, p. 100.]</ref><ref>[http://books.google.bg/books?id=YIAYMNOOe0YC&pg=PR1&dq=Curta,+Florin,+Southeastern+Europe+in+the+Middle+Ages,+500-1250+(Cambridge+Medieval+Textbooks),+Cambridge+University+Press&hl=bg&redir_esc=y#v=onepage&q=Cyrillic%20preslav&f=false Southeastern Europe in the Middle Ages, 500-1250, Cambridge Medieval Textbooks, Florin Curta, Cambridge University Press, 2006, ISBN 0521815398, pp. 221-222.]</ref><ref>[http://books.google.bg/books?id=qR4EeOrTm-0C&pg=PA16&dq=preslav+893+cyrillic&hl=bg#v=onepage&q=preslav%20%20cyrillic&f=false History of the Balkans: The Joint Committee on Eastern Europe Publication Series, No. 12, Barbara Jelavich, Cambridge University Press, 1983, ISBN 0521274583, p. 16.]</ref> вероватно во 893-тата година на собир на учениците на браќата Кирил и Методиј.<ref>[http://books.google.bg/books?id=fpVOAAAAIAAJ&pg=PA41&dq=cyrillic+++preslav&hl=bg#v=onepage&q=cyrillic%20%20%20preslav&f=false The Entry of the Slavs into Christendom: An Introduction to the Medieval History of the Slavs, A. P. Vlasto, CUP Archive, 1970, ISBN 0521074592, p. 41.]</ref> Во чест на [[Константин Филозоф|Кирил]], мисионер кој заедно со својот брат, [[Св. Методиј|Методиј]] ја измислиле [[глаголица]]та, која била претходна азбука, наменета за [[Словенски јазици|словенските]] јазици, која служела и како делумна основа за [[кирилица]]та, таа подоцна била наречена ''Кирилица''. Во кирлицата исто така може да се видат влијанија од [[Грчка азбука|грчкото]], [[Латиница|латинското]], па дури и од [[хебрејско азбука|хебрејското]] писмо. Како официјално писмо, новата азбуга прво ја прифатило Бугарското Царство, каде по истото време монахот [[Црноризец Храбар]] го напишал трактатот [[За буквите]], во кој детално се разработува оправданоста за постоење на посебно словенско писмо и во кој се брани словенската писменост.