Станислав Бинички: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
нова страница
 
Нема опис на уредувањето
Ред 8:
| роден-место = <!-- населено место, административен регион, суверена држава.-->
| починал-дата = 15 фебруари 1942
| починал-место = <!--[[Белград]] населено место, административен регион, суверена држава.-->(Југославија)
| починал-причина =
| националност = србин
Ред 45:
Автор бил на бројни композиции за војни дувачки оркестри. Ја компонирал музиката за бајката Љиљан и оморика, вовед за Војничев Еквиноцио, „Наход“, „Ташана“ и други. Во фебруари [[2008]] година во [[Белград]] е пронајдена грамофонска плоча на издавачот Concert Gramophone Record (снимено околу [[1910]] година) со снимка на војните капели каде што диригира Станислав Бинички. Плочата денес се наоѓа во фондот на народната библиотека на [[Србија]]. Станислав Бинички бил почитувана личност кога, кун крајот на триесеттите години на двадесеттиот век, е повикан по прв пат да ги слушне нововоспоставените ѕвона на новата црква св. Александар Невски во една населба во [[Белград]]. Според записот во црковниот летопис Бинички слушајќи ги ѕвоната, воодушевен извикал: „Ете конечно и белград доби вистински црквени ѕвона“. Во неговото родно место секоја година се одржува музичката манифестација „Дани Станислава Биничког“, во рамките на кои настапиле многу угледни солисти и ансамбли.
 
== Училиште „Станислав Бинички“ ==
Во почетокот на 20тиот век, фомирано е училиштето за ниско музичко образование, со седиште во Белград, во улицата „Сењачкој“ број 31, која го носи називот по Станислав Бинички. Низ ова школо поминале многу врвни уметиници на денешницава, кои што основното музичко образование го стекнале од врвни педагоги и стручњаци од ова школо.
Некои од споменатите музички уметници, денес на светски признат глас се: [[Александар Маџар]], [[Ивица Ватович]], [[Бојан Чалдович]], [[Радмила Вардалич]] и многу други.