Странствувањето на Чајлд Харолд: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
наводи |
дополнување |
||
Ред 7:
Чајлд Харолд, патувајќи низ непознати земји, доаѓа под ѕидините на [[Цариград]], го минува [[Екватор]]от, и како крајна цел на неговото патување се јавува [[Индија]]. Изборот на овие „непознати земји“ не е случаен, бидејќи интересот за Индија и учењето за [[нирвана]] е карактеристично за романтизмот. Незадоволни од реалноста, романтичарите скитале барајќи го идеалот, и мислеле дека ќе го најдат во помалку познати земји.<ref>[http://pastebin.com/NKcXrHXN] Нешто за делото на Бајрон</ref>
Чајлд Харолд во [[Шпанија]] се разочарал од реалноста, и исто како и Бајрон, не сфаќа дека времето на витези нема да се врати. Поетот ги повикува „синовите на Шпанија“ во борба за ослободување, а тоа е всушност тагата дека витештвото нема да се врати.
Во [[Грција]], Чајлд Харолд ги предизвикува старите сенки (одамна заспаните херои), за да го разбуди ентузијазмот со зборови кои ништо не му значат на новото човештво.
Чајлд Харолд е типичен романтичарски јунак, чии карактерни црти се всушност и одликите на [[романтизмот]] како уметничко движење. Овој лик ќе биде причина за појава на терминот [[бајрон]]изам, книжевно движење во чии трудови главните протагонисти ќе ја поседуваат истата психолошка конструкција. Нивни идеали ќе претставуваат култ кон [[слобода]]та, желба за патување во далечни и егзотични земји, потенцирање на индивидуализмот, човековото разочарување кое преминува во светска тага, величање на славното минато (античко и витешко) и недопрената [[природа]].
==Наводи==
| |||