Бачковски манастир: Разлика помеѓу преработките

Манастирот бил основан во [[1083]] од византискиот воен командант со грузиско потекло Григориј Бакурјани и неговиот брат Абазиј. За жал само двоспратната костурница, што се наоѓа на околу 300 метри од манастирскиот комплекс е зачувана од тоа време. Старите фрески во костурницата се датираат од [[11 век|11]]-[[12 век]] и се меѓу најсјајните достигнувања во православнота уметност. Нивната реставрација е завршена во [[2002]] година со средства на кипарска фондација. Манастирот бил под покровителство на [[цар]] [[Иван Александар]] за време на [[Второ бугарско царство|Второто бугарско царство]]. Како благодарност за неговиот придонес за реконструкција на зградата била нацртана фреската со неговиот портрет во нартексот на костницата. Како и во многу други манастири во Бугарија и во Бачковскиот манастир се наоѓалo ќелијно училиште ([[11 век]]). Интересен е фактот дека по падот на Бугарија под турска власт во втората половина на [[14 век]] последниот бугарски патријарх Евтимиј бил испратен во егзил токму во Бачковскиот манастир. Егзилот не го обесхрабрил патријархот и тој заедно со неговите ученици продолжили активно да развиваат верски и културни активности надвор од манастирските ѕидини.▼

Најпрво Бачковскиот манастир ја преживеал инвазијата на отоманските армии, но подоцна следи судбината на повеќето други православни манастири во бугарските земји како бил ограбен и уништен. Бил обновен кон крајот на [[15 век]], како трпезаријата била реконструирана во [[1601]] година а ѕидовите ѝ биле изпишани од непознат мајстор во [[1605]] година, кои се извонредни по својата уметничка вредност. Зачуваната и до денес црква “Света Богородица” била завршена во [[1604]] година. Црквата исто така импресионира со своите прекрасни фрески, но верниците ги привлекува повеќе чудотворната икона на Богодорица. Покрај главната црква, манастирскиот комплекс вклучува две помали цркви — “Свети Архангел” ([[13 век|13]]-[[14 век]]), која се наоѓа во северниот двор до главната црква и “Свети Никола”, построена во периодот [[1834]]-[[1837]]. Таа се издига во јужниот дел на внатрешниот двор и импресионира со своите сочувани фрески од [[1841]] година, дело на познатиот мајстор [[Захарија Зограф]]. Кон манастирот има и музеј, во кој можат да се видаат обреди и верски предмети од различни периоди.▼