Бугарска окупација на Македонија во Втората светска војна: Разлика помеѓу преработките

На 6 септември 1944 година во штабот на Петтата бугарска армија била примена наредба сите делови да се соберат на 9 септември во Прилеп и да се движат источно од реката Вардар. Во меѓувреме, командантот генерал Александар Попдимитров склучил договор, на 7 септември 1944 година со германскиот штаб во Скопје, за „симболична војна“ на двете земји во Македонија. Ова негово дејствување ги деморализирало бугарските војници и одиграло фатална улога. Така започнало повлекувањето на Петтата бугарска армија од Македонија, што било дезорганизирано и хаотично и многу војници потпаднале под германско апсење. Само 17-та пешадиска дивизија, која е најблиску до бугарска граница успеала целосно да се повлече , а 15-та дивизија единствена се спротивставила и водела борби со Германците во Битола и Прилеп со поддршка на бугарската авијација, а потоа се повлекла во мали групи кон Бугарија. Југословенските партизани, без оглед на новата власт во Софија, побарале да се однесуваат кон Бугарите како кон туѓа сила, имајќи го на ум фактот дека Бугарите биле сојузници на Фашистите. Од друга страна во првите неколку дена по 9 септември 1944 година, бугарските војски успеваат да отблскнат и неколку обиди за германски настапи во правец Кула-Видин и Ќустендил-Софија.