'''Баладата''' е лирско - епска песна главно, со фантастична содржина што го пренесува писателот во една необична, поинаква реалност и предизвикува баладично расположение.Крајот на баладите најчесто е трагичен. Темите во баладите се црпат од народните [[легенди]], [[преданија]] и суеверија.<ref name="A. Green, 1997 p. 353">T. A. Green, ''Folklore: An Encyclopedia of Beliefs, Customs, Tales, Music, and Art'' (ABC-CLIO, 1997), p. 353.</ref>
Покрај лирските и епските песни, во уметничката и во народната литература постојат и лирско-епски песни. Во нив поетот со раскачувачки стил(нарација, ликови и стгната фабула)ја оформува темата и создава поетски слики кои ги одразуваат неговите чувства.Тие песни во нас, исто така, будат длабоки чувства преку раскажувањето и преку бројните поетски слики. Поради трагичните настани за кои се пее во овој вид песни, предизвикуваат длабоки чувства кај луѓето. Лирско-епските песни кои завршуваат трагично (смрт на главните ликови)се викаат балади. Баладите можат да бидат народни и уметнички. Баладите почнуваат со епски елементи, но поважен е нивниот лирски впечаток. Меѓу уметничките и народните балади се воочуваат некои разлики, но главните осбености им се слични: трагичен крај, динамично дејство, тешка и мрачна атмосфера.
Балада е лирско-епска песна во која се пее за страдања и несреќи.Интонацијата е тажна,проткаена со внатрешно нерасположение и има трагичен крај.
