Орбитални елементи: Разлика помеѓу преработките

 

== Кеплерови елементи ==

Традиционалните орбитални елементи се шест '''Кеплерови елементи''', наречени по астрономот [[Јоханес Кеплер]] и неговите [[Кеплерови закони|закони за планетарното движење]].<ref>[http://www.astronomija.com.mk/vest.asp?ID=2 Закони за движење на небесните тела: Кеплерови закони] - [[Скопско астрономско друштво]] {{mk}}</ref><br />

Кога се набљудуваат од инертна рамка, две тела што кружат во орбита опишуваат посебни патеки (траектории). Секоја од нив има жариште во заедничкото тежиште. Кога се набљудуваат од неинертна рамка од само едно тело, патеката на на спротивното тело е привидна; Кеплеровите елементи ги опишуваат неинертните патеки. Една орбита има два збира од Кеплерови елементи, зависно од тоа кое тело се зема за појдовно. Појдовното тело се нарекува примарно, а другото е секундарно. Примерното не мора да биде помасивно од секундарното, а дури и кога масата им е иста, орбиталните елементи ќе зависат од изборот на примарно тело.

Насоченоста на орбиталната рамнина во која се наоѓа елипсата е дадена со следниве два елемента:

 

 

И следниве два:

Средната аномалија е математички погоден „агол“ кој линеарно се менува со текот на времето, но не соодветствува на вистински геометриски агол. Може да се претвори во [[вистинска аномалија|вистинската аномалија]] <math>\nu\,\!</math>, која претставува вистински геометриски агол на рамнината на елипсата, помеѓу [[периапсида]]та (најблизок приод до централното тело) и положбата на објектот што кружи во дадено време. Така, вистинската аномалија во шемата е прикажана со црвениот агол <math>\nu\,\!</math>, а средната не е прикажана.

 

 

Треба да се напомене дека постојат и неелиптични орбити. Ако ексцентрицитетот е поголем од еден, орбитата е [[хипербола]]. Ако орбитата е еднаква на еден, а аголниот момент изнесува нула, тогаш орбитата ќе биде радијална. Ако ексцентрицитетот е еден и има аголен момент, орбитата е [[парабола]].