Антички Македонци: Разлика помеѓу преработките

[непроверена преработка][непроверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето
Ред 1:
[[Слика:Ancient Macedonian Symbol.jpg|thumb|right|250px|Шеснаесет-зрачното сонце со кралската розета во сончевата топка - симбол на античкитеДревните Македонци и античкотоДревното Македонско кралство]]
'''Античките Македонци''' (или '''Древни Македонци''', '''Стари Македонци''') се древен народ од индо-европско потекло кој бил населен на територијата на [[Македонија]] и претставувал мнозинско население во неа. Тие зборувале на свој античко-древен македонски јазик, кој бил различен од старо-грчкиот и бил неразбирлив за другите народи. Денес од тој јазик се зачувани мал број зборови (голоси) и е предмет на активни проучувања.
 
==Потеклото на античкитеДревните Македонци==
 
АнтичкитеДревните историчари, кои живееле во времето кога суштествувале античкитеДревните Македонци трврдат дека античкиотДревниот македонскиМакедонски народ потекнува од Пелазгите, најстариот домороден народ во Македонија и јужен Балкан. [[Gnaeus Pompeius Trogus]] - Трог Помпеј еден од најголемите експерти по античомакедонска историја, а и самиот тој живеел во времето кога античкитеДревните Македонци биле поробени од Римјаните, вели “Македонците се од пелазгиски производ“ (Justin. VII, 1, 3). Најголемиот античкоелински географ Страбос- Στράβων (63/64 г.п.н.е. – 24 г.н.е), пишува дека [[Тесалија]] (земја помеѓу античкаДревна Македонија и Древна Елада) е населена со [[Пелазги]] и тоа во првиот век од нашата ера (Страбо, стр. 221, 4 ред). Значи, античкитеДревните Македонци се граничеле на југ не со Елини (грци), туку со Пелазги- свои сонародници и пред 2000 години, после пропаста на Елада и Македонија. [[Херодот]], античко-елински историчар пак пишува дека порано и цела Елада (Грција) била населена со Пелазги, но со доаѓањето на Елините во Атика (Пелопонез), Пелазгите били асимилирани во тој дел на Балканот, но се` уште постоеле живи Пелазги (Херодот I, 57-58), кои гледаме ги населувале Тесалија и Македонија. Во Елада сепак останале нехеленизирани Пелазги до доаѓањето на Римјаните и пропаста на Елада, а тоа биле Акаранците и Етолците. И во првиот век од нашата ера, античко-римскиот историчар Тит Ливиј запишува дека Етолците, Акаранците и Македонците си го зачувале пелазгиот јазик и говорат еден ист јазик: Aetolos, Acarnanas, Macedonas eiusdem linguae hominess ([[Titus Livius]], книга XXX, стр. 29).
 
 
За античкитеДревните Македонци постојат три етногенетички хипотези поставени од пројугословенските историчари во Македонија. Археолозите Никола Шелдаров и [[Виктор Лилчиќ]], во нивната стручна книга "Кралевите на античкаДревна Македонија и нивните монети", даваат преглед на различните експертизи околу етничката природа на Палео-Македонците. Едната гласи дека се старогрчко племе, другата дека се припадници на тракиjскатта и илирската племенски заедници, и трета дека се нешто сосема посебно, некаков одделен етносупстрат составен од разни народи Пејонци, Пелагонци и Бриги. Првите две објаснувања кај нас се отфрлаат. Целокупната научна и мисловна енергија се насочува кон третата теза, со намера да се докаже дека сме посебен и прастар етникум. Еден од ретките научни умови што мисли поинаку е Битолчанката акад. Фанула Папазоглу. Во своето еминентно дело "Среднобалкански племиња", таа уште во уводот ќе напише дека реката Вардар е допирна точка на три големи етногрупации: на запад Илири, на исток Траки и на југ Хелени. Место за некој четврти етнитет кај оваа европски позната научничка - нема! Нашиот познат професор Иван Микулчиќ застапува теза дека античкитеДревните Македонци се производ на мешање на старогрчкото племе Дорјани, кои во 12 и 13 век п.н.е. се доселиле од Централна Европа во областа Епир (помеѓу денешна Грција и Албанија) и староседелците Пелазги - Трачко племе. Но, ваквите хипотези за некакво елинско потекло на античкитеДревните Македонци, целосно ги негираат античките елински и римски историчари и хроничари. Демостен, Атињанин кој два пати ги предводел обединетите Елини во воените походи против Македонците за македонскиот крал Филип Втори Македонски тврди:“...не само што не е грк, ниту пак е поврзан со грците…” (Демостен, Филипика III). Според античките автори, Македонците и Елините не само што не биле ист народ, туку припаѓале и на различни раси, па сите опишуваат Елинска и Македонска Раса (види кај Ариан, Грчки Историчар, Книга 2, Битката на Исус, стр. 119 / Diodorus Siculus 18.37.3-4.). Истaтата поделба на македонска и елинска раса ја среќаваме и кај римските историчари ([[Titus Livius]] книга XXXI, стр. 44)
 
== Македонска и Елинска раса ==
'''Македонците и Елините(Грците), самите антички елински (грчки) историчари ги представуваат како две различни раси''' (Ариан, Грчки Историчар, Книга 2, Битката на Исус, стр. 119 ||| Diodorus Siculus 18.37.3-4.). '''Истaтата поделба на македонска и елинска раса ја среќаваме и кај римските историчари''' (Livy's book XXXI.44)
 
===АнтичкоДревно - македонскотоМакедонското кралство===
[[Античка Македонија|Древна Македонија]] била монархија со која владееле повеќе разни македонскиМакедонски кралски династии. За прв македонскиМакедонски крал се смета кралот [[Каран]] кој го основал македонското кралство во 808 г.п.н.е. (според некои извори 825 г.п.н.е.), а во повеќето книги како прв крал се сретнува и [[Пердика]] за кого се вели дека направил многу повеќе отоколку сите 7 кралеви кои владееле пред него. Најголем процут и територијално проширување, македонското кралство, доживеало за време на владеењето на [[Александар Македонски]] и неговиот претходник, татко му [[Филип II]], кога македонското кралство се протегало на три континети од [[Македонија]] на запад, преку [[Персија]] се до [[Индија]] на исток и [[Египет]] на југ. Царството доживеало пропаст по [[Македонско-римски војни|Македонско-римските војни]] (215 - 148 п.н.е) кога целосно било освоено од Римската империја, а [[Македонија]] била поделена на 4 провинции под многу строг режим.
 
==Античко-македонскиДревен Македонски јазик==
Античките историчари и хроничари во своите пишани дела известуваат дека античкитеДревните Македонци говореле посебен јазик, различен од Елините (Древните Грците) и останатите соседни народи.
 
Како Акаранците, Македонците и Етолците не биле Eлини, ами Пелазги, римскиот историчар Тит Ливиј пишува дека сите тие говореле единеден ист јазик, неелински: Aetolos, Acarnanas, Macedonas eiusdem linguae hominess. (Tit Livi, book XXX, p. 29).
 
Еден од најголемите антички биографи на Александар Трети Велики, Плутарх, пишува дека Александар ги повикувал своите телехранителителохранители на македонскиМакедонски јазик (Плутарх, Алекс. стр. 51), а македонските војници го поздравувале исто така на македонскиМакедонски јазик (Евмен, стр. 14).
 
Забележан е дијалог меѓу македонскиот војсководец Филота и Александар Македонски: "Царот најпрво го погледна Филота и рече: "Македонците решија да те судат". Те прашувам, сакаш ли да зборуваш со нив на мајчиниот јазик (македонскиот)? Филота одговори: "Освен Македонците, тука има многу други сведоци, кои ми се чини полесно ќе ги разберат моите зборови, ако се послужам со истиот (хеленски) јазик, на кој ти штотуку проговори, кое ти го направи, мислам, само затоа, за да можат, говорот, повеќе луѓе да ти го разберат". Потоа, царот рече: "Гледате ли, Филота си го мрази татковиот (македонски) јазик, зашто тој самиот се откажува да се изразува на него. Но тој може да говори како сака, вие, да знаете дека тој се оддалечил како од нашите (македонски) обичаи, така и од нашиот јазик (Курциус Руфус, VI, c. 36).
 
Со најновите откритија на [[МАНУ|академик]] [[Томе Бошевски]] и професорот на [[Електротехнички факултет Скопје|ЕТФ Скопје]] др. [[Аристотел Тентов]] на јазикот на записот на Каменот од Розета, кој е фараонски указ од античко-македонскатаДревната Македонската династаија Птолемеиди која владеела со Египет, е декодиран еден дел од античкоДревниот македонскиотМакедонски јазик. Откриениот текст на Каменот од Розета, кој е истражен според сите светски стандарди за дешифрирање на античкитедревните јазици, покажува неверојатно голема сличност со денешниот [[македонски јазик]] и повеќе други денешни словенски јазици. Според откриениот текст кој е пишуван од десно на лево, без интерпукциски знаци, покрај големиот број на исти и слични зборови со денешниот македонски и други словенски јазици, откриено е дека во античкоДревниот македонскиотМакедонски јазик постоеле 8 самогласки, кои се застапени во денешниот [[македонски јазик|Македонски јазик]] (5 од нив), повеќе македонски дијалекти и во литературниот словенечки јазик.
 
==Национални симболи на античкитеДревните Македонци==
'''1. Македонскиот Лав'''
Симболот на античко-македонскатаДревната Македонска воена сила и надмоќ бил лавот. Во битака помеѓу Македонците и Елините кај Херонеја во 337 г.п.н.е., Македонците победиле и македонскиот цар Филип Втори гради огромен споменик на лав, кој е се` уште зачуван. Александар Трети Македонски ковал пари со својот лик, заедно со маска од лав. Во средниот век, македонскиот лав станува македонски хералдички грб и на современиот македонскиМакедонски народ, под кој македонските револуционери од 19 и 20 век се борат за македонската слобода.
 
'''2. Македонското Сонце'''
Другиот национален античкидревен македонски симбол било сонцето. И тој е задржан кај македонскиот народ во континуитет. Знамето на крушевската република е карта на цела етногеографска Македонија, од која изгрева сонце, македонскиот грб од 1945 г. содржи сонце, Знамето на Македонската Колонија од Петроград на Чуповски содржи сонце и коњот Букефал на [[Александар Македонски]], како и мијачкото знаме. Интересно е што дури во 1977 г. во Кутлеш (Вергина) се открива сонцето од филиповата гробница како македонски национален симбол, но Македонците го користат сонцето како национален белег многу порано; не само сонцето, туку и лавот.
 
==Врски меѓу античкитеДревните Македонци и денешните Македонци==
Повеќе [[македонски историчари|македонски]] и странски историчари и научници сметаат дека античкитеДревните Македонци биле дел од етногенетскиот процес на создавањето на денешниот [[Македонци|Македонски народ]] кој денес носи дел од нивните обележја и навики. Овие тврдења кои се прифатени во голем дел од денешните [[Македонци]], историчарите ги поткрепуваат со низа антрополошки, генетски, историски, ентолошки и културни докази. Уште во 1871 година [[Димитар Македонски]] преку својот напис во весникот „Македонија“ го објаснил своето сфаќање за етногенезата на денешните Македонци со античките предци велејќи: ''„Не се отворила земјата па да ги голтне Старите Македонци, ами тие се слеале во масата на овој народ“''<ref> Потврдени во повеќе дела на авторите: [[Драган Ташковски]], [[Александар Донски]], [[Наде Проева]], [[Јуџин Н. Борза]] (од [[САД]]) и др. </ref>. Античко-македонски мотиви во современиот македонски народ денес може да се сретнат во народните носии (мијачката и женската реканска носија), празници (празникот Летник на [[1 март]] кој се слави во [[Пустец]] и селата во југо-западна [[Македонија]]), обичаи, верувања, зборови и начини на формирање реченици, множина и суперлативи во современиот [[македонски јазик]], форми и корени на лични имиња и презимиња, народни преданија, песни итн.
 
Голем број Македонци во минатото (особено во времето на националната преродба кон крајот на XVIII и низ целиот XIX век) се сметале себеси за (директни) потомци на „старите Македонци“ на цар Александар, кого го сметале за Словен. Како потомци на „древните Македонци“ на славниот цар Александар, денешните Македонци се споменуваат во Историјата напишана од [[Ѓорѓија Пулевски]], кој напишал и своевидна „Македонска Александрида“ (издадена од ИНИ, Скопје 2005) во која го опишал целиот живот на [[Александар Македонски]] во вид на интересни приказни на [[македонски јазик|македонски народен мијачки говор]]. Античко-македонскотоДревното македонско потекло на современите [[Македонци]] е силно изразено и потенцирано и во говорот на македонскиот национален деец [[Исаија Мажовски]] на бродот „Рицар“ во Украина, барајќи помош за Македонија од рускиот цар. Во повеќе македонски народни приказни и песни од XVIII, XIX и XX век се среќаваат античко-древни македонски мотиви или мотиви од животите на [[Филип Македонски|Филип]] и [[Александар Македонски]], сметани за македонски цареви. Славата на АнтичкитеДревните Македонци одигралa и голема улога во националната преродба на македонскиот народ во текот на XIX и XX век. Тие биле сметани за „најстари Словени на Балканот“. Сметајќи се за нивни директни потомци, Македонците што живееле во тие времиња сакале да ја искажат својата национална посебност од Бугарите и Србите чии завојувачки пропаганди постојано ги инструирале Македонците.
 
==Потомци на античкитеДревните Македонци денес==
Во планинскиот масив Хиндукуш во северниот дел на [[Пакистан]], живее мала заедница позната под името Хунза или [[Бурушо]] за чии припадници се тврди дека се потомци на војници од војската на [[Александар Македонски]] кои се населиле овде за време на неговиот поход низ [[Азија]]. Бурушо воопшто немаат азијатски карактеристики и многу наликуваат на денешните жители на Балканот поради што се смета дека се потомци на античкитеДревните Македонци. За свој симбол го користат сонцето. Јазикот на Хунзите (Бурушо) се нарекува „[[бурушаски]]“ и нема врска со никој друг познат јазик. Според проф. Д-р [[Илија Чашуле]] бурушаскиот јазик има протословенско потекло, со многу заеднички зборови и корен на зборовите со современиот македонски јазик.
 
==Извори==
Ред 45:
 
==Видете исто така==
*[[Античка Македонија|Древна Македонија]]
*[[Античка македонска војска|Древна македонска војска]]
*[[Кралеви на Античка Македонија|Кралеви на Древна Македонија]]
*[[Александар Македонски]]
*[[Филип II Македонски]]