Ednas vo gradinata si igraa deca.Dobrinco otidr vo gradinata kaj decata.Decata se izraduvaa. Decata go prasaa kako se vika. Toj rece deka se vika Dobrinco .Decata mu rekoa da si igra so niv.No toj rece deka saka da si igra so niv.
Секоја именка во македонскиот јазик си има свој род: машки, женски или среден. Родот е содржан во именката и тој не може да се промени.
''На пр.: човек - машки род; жена - женски род; дете - среден род.''
Родот го има само во еднинската форма на именката.
''На пр.: клупа (именка од женски род - таа клупа), но: клупи (не може да го определиме родот, па затоа го определуваме според еднинската форма).''
Именките најлесно се определуваат според непроменливоста на родот.
''На пр.: ако не сме сигурни каков вид е зборот работливост - ќе му го провериме родот. Тој збор е од женски род (таа работливост). Ако се обидеме да го промениме родот - нема да успееме, односно не можеме да го направиме од машки или среден род, како што тоа можеме да го направиме кај придавките (работлив, работлива, работливо).''
