Македонско-одрински доброволни чети: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето
Нема опис на уредувањето
Ред 1:
[[Податотека:Macedono-Odrin Volunteer Corps.jpg|thumb|десно|300px|Воjници од Македонско-одринскотоодринскиот ополчениеполк]]
'''Македонско-одринскотоодринскиот ополчениеполк''' ({{lang-bg|Македоно-одринско опълчение}}) била [[Бугарска армија|бугарска]] [[доброволец|доброволна]] [[воена формација]] за време на [[Балкански војни|Балканските војни]].
 
== Формирање ==
{{ВМРО (Aвтономистичка)}}
[[Податотека:Macedonian-Adrianopolitan-Volunteer-Corps-Certificate.jpg|thumb|лево|250px|Свидетелство за учество вo Македонско-одринскотоодринскиот ополчениеполк на Илија Дилберов од град [[Кукуш]]]]
[[Податотека:Serskoglavno.jpg|thumb|лево|250px|Знаме на Единаесета серска дружина, главно знаме на Македонско-одринскотоодринскиот ополчениеполк<ref>'''Иванов''', '''И.''', ''Български бойни знамена и флагове'', София, 1998, Издателство на министерството на отбраната „Св. Георги Победоносец“, с. 77-78</ref>]]
Генералот [[Иван Фичев]], со наредба од [[26 септември]] [[1912]] година сите партизански чети и одреди формациски ги вклучил во составот на Македонско-одринскотоодринскиот ополчениеполк. Со тоа македонските и одринските одреди и чети станале дел од бугарската армија и ја примиле нејзината организациона структура - одделенија, водови, чети. Со истата наредба, ''Штабот на партизанските одреди'' бил преименуван во ''Штаб на ополченските дружини'', односно во [[Штаб на доброволни баталјони]]. За главен командант на Штабот е поставен генерал-мајор [[Никола Генев]]. Негов помошник е потполковник [[Александар Протогеров]], а мајорот [[Петар Дрвингов]] е поставен за началник на Штабот. До [[26 септември]] во [[1912]] година, Штабот на доброволните баталјони располагал со 6.500 доброволци и само со шест офицери.
 
Формацијата на доброволните баталјони ја изработил Дрвингов. Бројната состојба на баталјонот требало да изнесува 1.079 лица. Во еден баталјон имало четири чети од по 215 луѓе, една неборбена чета и органи за опслужување. Борбените чети се состоеле од четири вода по 49 луѓе и органи за опслужување. Водот се состоел од шест одделенија со по осум луѓе. До крајот на септември во 1912 година, од македонската емиграција биле формирани пет баталјони: [[Дебарски баталјон|Дебарски]], [[Скопски баталјон|Скопски]], [[Битолски баталјон|Битолски]], [[Охридски баталјон|Охридски]] и [[Солунски баталјон|Солунски]]. Од вкупниот број на формираните чети во [[Бугарија]] при крајот на септември во [[1912]] година, во Македонија биле префрлени 52 партизански чети, од кои 17 во Битолскиот округ, полковник [[Стефан Николов]], на втората потполковник [[Антон Пчеларов]] и на третата бригада потполковник Александар Протогеров. Во целост, Македонско-одринското ополчение се состоело од штаб, од три бригади од по четири баталјони, музика, [[воена болница]], [[интендантска чета]], [[огненострелачки парк]], [[снабдувачки транспорт]] и инженерско-технички дел.
 
Вкупната бројна состојба на Македонско-одринскотоодринскиот ополчениеполк во пролетта 1913 година изнесувала 14.670 луѓе, од кои 11.470 од [[Македонија]], 1.215 од [[Одринска Тракија]] и 2.512 од [[Царство Бугарија]]. По добивањето оружје од бугарската армија, Македонско-одринскотоодринскиот ополчениеполк веднаш бил префрлен на фронтот во [[Тракија]]. На Тракискиот фронт Штабот на Македонско-одринскотоодринскиот ополчениеполк бил распуштен, а бригадите препотчинети. Првата бригада е ставена под команда на [[Хајреболскиот одред]], втората добила задача да се концентрира југоисточно од Мустафапаша (денес [[Свиленград]]) и да настапува кон [[Димотика]] и [[Дедеагач]]. Третата бригада влегла во состав на [[Ѓумурџинска група|Ѓумурџинската група]], односно во [[Крџалиски одред|Крџалискиот одред]]. На [[7 ноември]] [[1912]] година започнале борбените дејства. Македонските доброволци, се покажале мошне борбени и успеале уште во првиот налет да ги принудат силите на [[Јавер-паша]] на повлекување, при што Турците имале бројни загуби. Во меѓувреме биле формирани уште три доброволни баталјони: [[Кукушки баталјон|Кукушкиот]], [[Воденски баталјон|Воденскиот]] и [[Штипски баталјон|Штипскиот]]. Со нив била засилена секоја бригада со уште по еден баталјон.
 
== Број и состав на Ополчениетополкот ==
 
* Главен командант - генерал-мајор [[Никола Генев]]