Историја на Советскиот Сојуз (1964–1982): Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Ред 32:
== Доцни години ==
 
Во неговите подоцнежни години, Брежнев го развил својот сопствен култ на личноста{{sfn|Service|2009|p=403}}. Брежнев бил награден со Ленинската награда за литература. Овие награди биле доделени на БрежњевБрежнев за да ја зајакне својата позиција во рамките на партија и на Политбирото{{sfn|Brown|2009|p=405}}. Кога Алексеј Косигин починал на [[18 декември]] [[1980]] година, еден ден пред роденденот на Брежнев, Правда и другите медиуми го одложиле известувањето за неговата смрт{{sfn|Service|2009|p=403}}. Во реалноста, сепак, физичките и интелектуалните капацитети на Брежнев започнале да опаѓаат во 1970-тите години поради неговото лошо здравје{{sfn|Brown|2009|p=398}}.
 
Брежнев ја одобрил советската интервенција во [[Авганистан]] исто онака како што претходно го одобриодобрил [[Варшавски пакт|Варшавскиот пакт]] и инвазијата на Чехословачка. Неколку водечки членови на советското раководство одлучиле да го задржат Брежнев како генерален секретар, така што нивните кариери нема да страдаат од можна реконструкција на кабинетот од страна на неговиот наследник. Другите членови, кои не го сакаасакале Брежнев, меѓу нив и [[Дмитриј Устинов]] (Министер за одбрана), [[Андреј Громико]] (министер за надворешни работи), и [[Михаил Суслов]] (секретар на Централниот комитет), стравувале дека отстранувањето на Брежнев ќе предизвика голема криза, и така тие помогнале да се одржува статус кво{{sfn|Service|2009|p=404}}.
Брежнев останал на својата позиција под притисок на некои од неговите соработници во Политбирото, иако во пракса земјата не била управувана од Брежнев, туку од колективното раководство предводено од Суслов, Устинов, Громико, и Јуриј Андропов. Константин Черненко, поради неговите блиски односи со Брежнев, исто така стекнал влијание. Додека Политбирото размислувало за наследникот на Брежнев, неговото здравје продолжило да се влошува. Изборот на наследник би било под влијание на Суслов, но бидејќи тој починал во јануари 1982 година, пред Брежнев, Андропов се покажал како главна фигура во идниот избор. На 10 ноември 1982 година Брежнев починал. Тој бил погребан на 15 ноември 1982 година во нерополата на [[Кремљски ѕидини|Кремљските ѕидини]]{{sfn|Service|2009|p=426}}.
 
Брежнев останал на својата позиција под притисок на некои од неговите соработници во Политбирото, иако во пракса земјата не била управувана од Брежнев, туку од колективното раководство предводено од Суслов, Устинов, Громико, и [[Јуриј Андропов]]. [[Константин Черненко]], поради неговите блиски односи со Брежнев, исто така стекнал влијание. Додека Политбирото размислувало за наследникот на Брежнев, неговото здравје продолжило да се влошува. Изборот на наследник би било под влијание на Суслов, но бидејќи тој починал во јануари 1982 година, пред Брежнев, Андропов се покажал како главна фигура во идниот избор. На [[10 ноември]] [[1982]] година Брежнев починал. Тој бил погребан на 15 ноември 1982 година во нерополата на [[Кремљски ѕидини|Кремљските ѕидини]]{{sfn|Service|2009|p=426}}.
 
== Наводи ==