Историја на Советскиот Сојуз (1964–1982): Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето
Ред 12:
Брежнев уште во [[1970]] година направил заговор за соборување на Подгрониј од колективното раководство. Причината била едноставна: Брежнев бил трет, додека Подгрониј бил прв во рангирањето на советскиот дипломатски протокол. Отстранувањето на Подгрониј би го направил Брежнев шеф на државата, и неговата политичка моќ би се зголемила значително. За голем дел од тој период, сепак, Брежнев не бил во можност да го отстрани, затоа што тој не можел да смета на доволно гласови во [[Политбиро]]то, со оглед на тоа што отстранувањето на Подгрониј би значело слабеење на моќта и престижот на колективното раководство. Подгрониј продолжил да се здобива со поголема моќ како шеф на државата во текот на раните 1970-ти, поради либералниот став на Брежнев за [[Југославија]] и неговите разговори за разоружување со некои западни земји, политики кои голем дел од советските официјални претставници ги виделе како спротивни на комунистичките принципи.<ref>{{cite news| author=|url=http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,877509,00.html | title = Soviet Union: Whoa, Comrade Brezhnev | work = [[Time (magazine)|Time]] | language = | date= 6 December 1971 | accessdate = 14 February 2011 | page = 1 }}</ref>. Брежнев ја зајакнал својата позиција значително во текот на раните до средината на 1970-тите години во рамките на раководството на партијата и по слабеењето на фракцијата на Косигин. Од 1977 тој имал доволно поддршка во Политбирото за соборување на Подгрониј од канцеларија и активната политика во целина{{sfn|Brown|2009|p=402}}
 
обид== Обид за атентат ==
 
[[Виктор Илин]], обесправен советски војник, се обидел да изврши атентат врз Брежнев на [[22 јануари]] [[1969]] во поворката на Брежнев низ [[Москва]]. Иако Брежнев бил повреден, загинал неговиот возач и полесно биле повредени неколку славни космонаути на советската вселенска програма, кои исто така биле во поворката. Напаѓачот на Брежнев беше фатен, и испрашуван лично од страна на Андропов, тогашен претседател на [[КГБ]] и иден советски лидер. На Илин не му била изречена смртна казна.
Одбранбена политика
 
Советскиот Сојуз започнал со голема воена изградбата во 1965 година преку проширување на двете нуклеарни и конвенционални арсенали. Советското раководство верувало дека силната војска ќе биде корисна потпора во преговорите со странските сили, и ќе доведе до зголемување на безбедноста на Источниот блок од напади. Во 1970-тите, советското раководство заклучило дека војната со капиталистичките земји не означува дека може да стане нуклеарна, и затоа тие иницирале брза експанзија на конвенционалните сили во земјата. Поради послабата инфраструктура на земјата во споредба со САД, советското раководство верувало дека единствениот начин да се победи бил со брзо воено освојување на Западна Европа. Советскиот Сојуз станала нуклеарна земја која може да се споредува со САД во раните 1970-ти, по што земјата се консолидирала како суперсила{{sfn|Bacon|Sandle|2002|p=19}}.
== Одбранбена политика ==
 
Советскиот Сојуз започнал со голема воена изградбата во [[1965]] година преку проширување на двете нуклеарни и конвенционални арсенали. Советското раководство верувало дека силната војска ќе биде корисна потпора во преговорите со странските сили, и ќе доведе до зголемување на безбедноста на Источниот блок од напади. Во 1970-тите, советското раководство заклучило дека војната со капиталистичките земји не означува дека може да стане нуклеарна, и затоа тие иницирале брза експанзија на конвенционалните сили во земјата. Поради послабата инфраструктура на земјата во споредба со САД, советското раководство верувало дека единствениот начин да се победи бил со брзо воено освојување на Западна Европа. Советскиот Сојуз станала нуклеарна земја која може да се споредува со САД во раните 1970-ти, по што земјата се консолидирала како суперсила{{sfn|Bacon|Sandle|2002|p=19}}.
Брежнев, според некои од неговите најблиски советници, бил загрижен за растечките воените трошоци во 1960-тите. Советниците подоцна раскажувале како Брежнев дошол во судир со неколку врвни воени индустријалци, како Маршал Андреј Грешко. Во почетокот на 1970-тите години, според Анатолиј Александров-Агентов, еден од најблиските советници на Брежнев, Брежнев присуствувал на пет-часовна средба за да се обиде да ја убеди советската воена единица да се намалат воените трошоци.{{sfn|Evangelista|2002|p=178}}. Кога Грешко починал во 1976 година Дмитриј Устинов го наследил неговото место како министер за одбрана. Устинов, иако близок соработник и пријател на Брежњев, спречил секаков обид од страна на Брежнев да се намалат националните воени трошоци. Во неговите подоцнежни години, Брежнев немал волја за да се намалат трошоците за одбраната, поради неговото здравје{{sfn|Evangelista|2002|p=179}}.
Стабилизација