Руска граѓанска војна: Разлика помеѓу преработките

Во почетокот на [[1919]] година, болшевичката влада ги контролирала реоните од [[Петроград]] до [[Москва]] и јужно од Волгоград. На исток, адмиралот Колчак имал мала армија и ја контролиран Транссибирската железница. На југ, козачките армии контролирале голем дел од Дон и [[Украина]]. Во новосоздадената држава [[Естонија]], генералот Јуденич ја организирал својата армијармија. [[Естонија]] била против болшевичката власт и се борела против нив до ноември 1918 година. Французите[[Французи]]те ја зазеле [[Одеса]], а Британците[[Британци]]те [[Мурманс]], како и [[Архангелск]], додека пак Јапонците[[Јапонци]]те го зазеле [[Владивосток]].

[[Лав Троцки]] наредил на своите сили најпрвин да биде вратена Украина. Ова било остварено во кратката кампања во зимата [[1919]] година. Козаците[[Козаци]]те не биле во можност да се организираат како во 1917 година. Кога започнала советската контраофанзива во [[јануари]] [[1919]] година на чело со командантот [[Владимир Антонов]], козачките сили многу бргу се распаднале. Црвената армија го зазела [[Киев]] на [[3 февруари]] [[1919]] година, а десет денови подоцна генералот Каледин извршил самоубиство. Ростов бил освоен во март 1918 година. Козачката армија била евакуирана во [[Кубан]], каде се придружила на Кубанските козаци. Генералот Корнилов бил убиен во борбите на [[13 април]]. Командата преминала во рацете на генералот Деникин кој ја искористил можноста повторно да ја организира козачката армија. Во октомври од срцев удар починал генералот Алексеев, а генералот Дениким теоретски станал врховен командант на Белата армија во јужна Русија.

Французите своите војски ги повлекле од [[Одеса]] на [[8 април]] [[1919]] година. Додека се водела војната во Украина, Троцки испратил посебна армија против силите на Колчаков. Оваа армија била предводена од страна на [[Михаил Тухачевски]]. На чело со Михаил Тухачевски бил вратен градот [[Екатинбург]] на [[27 јануари]] [[1919]] година и продолжила по линијата на Транссибирската железница. Во текот на следните месеци и двете страни имале свои победи и порази за да до средината на летото, Црвената армија стане многу побројна од Белата армија. На [[14 ноември]] [[1919]] година бил освоен и [[Омск]]. Адмиралот ка изгубил својата контрола над својата влада по поразот во [[Сибир]]. Белата армија престанала да постои до декември [[1919]] година.

И покрај тоа што [[Велика Британија]] ги повлекла своите војски, таа продолжила со својата воена помош на Белата армија во текот на [[1919]] година. Без нивна помош, Белата армија најверојатно би ја изгубила војната многу порано, главно поради недостаток на оружје. Во летото, кавкаската армија на чело со Врангел нападнала од север. Неговите сили успеале да го освојат [[Волгоград]] на [[17 јуни]] [[1919]] година. Троцки на ова одговорил со голема офанзива на чело со Тухачевски, по кое силите на Врангел се повлекле кон југ препуштајќи го градот на болшевиците.

Во текот на летото, Донската армија на Козаците на чело со [[Петар Краснов]] ја ападналанападнала [[Украина]]. Црвената армија, која била распрснета на сите фронтови била принудена да го отстапи [[Киев]] на [[2 септември]] [[1919]] година. Донската армија продолжила кон север во правец на [[Воронеж]] но таму била поразена на [[24 октомври]]. [[Киев]] бил повторно заземан на [[17 декември]] а поразените козаци побегнале кон [[Црно море]].

Додека Белата армија била поразена на југот, во централниот и источниот дел од земјата постоела уште една пречка за болшевиците. Оваа пречка доаѓала од страна на генералот Јудевич кој во пролетта и летото организирал армија во Естонија со помош на [[Велика Британија]]. Во октомври 1919 година тој пробал да го освои Петроград кога го нападнал градот со 20.000 армија. Нападот бил добро организиран. Јудевич исто така поседувал шест британски тенкови кои стварале паника каде и да се појавиле. До [[19 септември]] неговите сили дошле до преградието на Петроград. Болшевиците и нивното раководство во Москва биле спремни да го предадат градот но самиот Троцки го одбил ова и лично се упатил за да ја организира одбраната на градот. За неколку недели, Црвената армија која го бранила градот се зголемила во голема мера и станала три пати поголема од Белата армија. Кога разбрал дека нема да може да го зазема градот, Јуденич се повлекол со својата војска во Естонија а неговата армија по налог на естонската влада била разоружена.

Овие победи на болшевиците мад Краснов кај Воронеж, над Јуденович кај [[Петроград]] и над Колчаков кај Омск во период од еден месец дала сосема позитивен резултат на болшевиците.