Сава Петровиќ Његош: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Ред 42:
Владиката Сава соработувал со Венецијанците и го подржувал нивното влијание во [[Црна Гора]]. Меѓутоа, по потпишувањето на [[Пожаревачки мир|Пожаревачкиот мир]], [[Венецијанска Република|Венецијанската Република]] започнала нова политика, таа се откажала од војните против [[Османлиска империја|Османлиската империја]] и се стремела да има добри односи со [[Висока Порта|Високата порта]]. Оваа политика била во спротивност со интересите на [[Црногорци]]те и нивната борба против [[Османлии|Османлиите]] и Венецијанците честопати биле негативно настроени кон ослободителната борба на Црна Гора и нејзиниот народ. [[Руско-турска војна (1735-1739)|Руско-турската војна]] од 1736 година, Црногорците под влијание на владиката Сава и Венецијанците, за разлика од бртските племиња, не зеле активно учество.
Во 1742 година, владиката Сава заминал за [[Руската империја]]. Таму побарал продолжување на финансиската помош за Црна Гора која не се испалаќала навреме. Царицата [[Елисавета (Русија)|Елисавета]] го примила владиката Сава и наредила задоцнетата помош да се исплати, а доделила и нова помош. Додека владиката Сава се наоѓал во Русија, неговиот внук, архимандритот [[Василије Петровиќ Његош|Василије]] во 1744 година заминал за [[Венеција]] со фалификуван печати на црногорските старешни со цел да го заврсти својот углед . Поради овој чекор, Сава
Василиј и Сава имале различни погледи за политичкот пат на Црна Гора. Додека, Сава се залагал за соработка со [[Венецијанската република]], тогашниот архимандрит Василија сакал Црна Гора да се поврзе со некоја голема сила и со надворешна помош Црногорците да ја продолжат борбата против [[Османлиската империја]]. Во 1750 година, Василиј во [[Белград]] бил хиротонисан од страна на патријархот Атанасиј, а новиот владика се вратил во [[Црна Гора]]. Василиј успеал да се издигне како главна политичка личност во [[Црна Гора]] и целосно го потиснал Сава кој почнал да игра второстепена улога во општествениот и политичкиот живот на [[Црна Гора]], а оваа подредена положба Сава ја имал се до својата смрт.
Ред 50:
По смрта на Василиј, настапил период племенска анархија, а Владиката Сава немал вијание меѓу Црногорците. Во 1767 година на историската сцена во Црна Гора се појавила една мистериозна личност т.н [[Шќепан Мали]]. Тој себеси се преставувал како рускиот цар [[Петар III (Русија)|Петар III]]. Бидејќи [[култ]]от кон Русија веќе фатил силни корени, благодарение на дејноста на владиката [[Василије Петровиќ Његош|Василије]], самопрогласениот руски цар брзо и енергично успеал да ја наметне својата власт врз [[Црногорци]]те. Владиката Сава во почетокот не се сомневал во Шќепан, меѓутоа за да ја провери точноста на информацијата се обратил до русиот преставник во Цариград, кој од своја страна известил дека Шќепан е изманик. Владиката Сава набргу потоа дошол во судир со [[Шќепан Мали]], но владиката Сава бил затворен од страна на приврзаниците на Шќепан и бил ослободен во пролета 1768 година.
Шќепан Мали успеал да се одржи на власт во [[Црна Гора]] се до својата смрт во 1773 година. Меѓутоа, владиката Сава повторно немал никаво политичко влијани меѓу Црногорците, а на политичката сцена, како прва личност се издигнал гувернадурот [[Јован Радоњиќ]]. Сава во текот на својата владичка дејност имал мала улога во животот на [[Црна Гора]] и секогаш бил потиснуван од
== Извори ==
| |||