Сава Петровиќ Његош: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето |
|||
Ред 37:
Во 1736 година, го помагал [[Руското царство]] и [[Хабзбуршка монархија|Хабзбуршката монархија]] во нивната војна против [[Османлиска империја|Османлиската империја]]. Патувал во Русија. Царицата Елисавета му издала грамота, во која биле пофалени Црногорците и било признато нивното јунаштво и заслуги за руската борба за ослободување на христијаните на истокот. По враќањето од Русија, во [[Пеќ]] го испратил својот внук митрополитот [[Василије Петровиќ Његош|Василије]], кој бил завладичен од патријархот.
== Биографија ==
По смрта на [[Данило I Петровиќ Његош|Данило I]], владичкото место било преземено од неговиот внук Сава кој бил избран за наследник од самиот Данило. Сава Ивановиќ Петровиќ Његош за владика бил хиротонисан од патријархот [[Мојсије Рајовиќ]] при неговата посета на [[Црна Гора]]. Задржувањето на владичкото достоинство во една куќа било спротивно од дотогашната пракса, а подоцна им овозможило на цетинските владици да го истакнат своето право на првенство.
Владиката Сава соработувал со Венецијанците и го подржувал нивното влијание во [[Црна Гора]]. Меѓутоа, по потпишувањето на [[Пожаревачки мир|Пожаревачкиот мир]], [[Венецијанска Република|Венецијанската Република]] започнала нова политика, таа се откажала од војните против [[Османлиска империја|Османлиската империја]] и се стремела да има добри односи со [[Висока Порта|Високата порта]]. Оваа политика била во спротивност со интересите на [[Црногорци]]те и нивната борба против [[Османлии|Османлиите]] и Венецијанците честопати биле негативно настроени кон ослободителната борба на Црна Гора и нејзиниот народ. [[Руско-турска војна (1735-1739)|Руско-турската војна]] од 1736 година, Црногорците под влијание на владиката Сава и Венецијанците, за разлика од бртските племиња, не зеле активно учество.
== Извори ==
== Надворешни врски ==
| |||