|
== Праисторија ==
Повеќето палеоантрополози сметаат дека Африка е најстарата населена територија на Земјата, со човечки видови кои потекнуваат од континентот. Во текот на средината на XX век, антрополозите откријаоткриле многу фосили и докази од човечко населување пред 7 милиони години. Се мисли дека фосилните остатоци од неколку видови на рани човеколики мајмуни се развиле во современ човек, на пример Australopithecus afarensis (датира приближно од пред 3.9-3.0 милиони години п.н.е.), Paranthropus boisei (околу 2.3-1.4 милиони години п.н.е) и Homo ergaster (околу 1.9 милиони-600.000 години п.н.е).
Во праисторијата на човештвото, Африка (како сите други континенти) немала народни држави и била населена од групи на ловци и собирачи на плодови, на пример Кои и Сан.
На крајот од Леденото Доба, околу 10.500 година п.н.е, Сахара повторно станастанала зелена плодна долина и африканското население од внатрешноста и крајбрежните планински предели се врати во суб-сахарска Африка. Сепак, поради топлата и сува клима, областа на Сахара до 5000 година п.н.е станувашестанувла посува и непријателска. Населението од областа на Сахара преминапреминало кон долината на Нил под вториот водопад, каде што направинаправило трајни или полутрајни населби. Се случислучила голема климатска промена, со што се намалијанамалиле силните постојани дождови во Централна и Источна Африка. Од тогаш преовладува сушен период во Источна Африка, но во последните 200 години и во [[Етиопија]].
Населението во Африка припитомувашеприпитомувало говеда уште пред да се занимава со земјоделство, но истовремено ловешеловело и собирашесобирало плодови. Се мисли дека до 6000 година п.н.е, во Северна Африка говедата веќе биле припитомени. Во областа помеѓу [[Сахара]] и [[Нил]], луѓето припитомијаприпитомиле многу видови на животни, на пример магаре и мала коза со извртени рогови, која бешебила вообичаена на територија од [[Aлжир]] до [[Нубија]]. Во 4000 година п.н.е климата во Сахара со многу брзо темпо станувашестанувала се посува. Оваа климатска промена предизвикапредизвикала значително намалување на водата во езерата и реките и го предизвикапредизвикала создавањето на пустина. Ова, понатаму, го намалинамалило бројот на обработлива почва во населбите и предизвикапредизвикало преселби на земјоделските заедници кон тропската клима на Западна Африка.
До првиот милениум п.н.е во Северна Африка бешебила започната обработката на железо и преку Сахара се проширипроширила до северните делови на суб-сахарска Африка, додека до 500 година п.н.ре обработката на метал станастанала вообичаена во Западна Африка. До 500 година п.н.е во многу делови на Источна и Западна Африка обработката на железо бешебила вообичаена, иако населението од другите области не почнапочнало со обработката на железо се до раните векови од новата ера. Во Северна Африка, Нубија и Етиопија беабиле ископани бакарни предмети кои датираат од околу 500 години п.н.е, и кои укажуваат дека до тоа време биле воспоставени транс-сахарски трговски мрежи.
=== Рани цивилизации ===
Во 3300 година п.н.е во Северна Африка, со појавувањето на писменоста во фараонската цивилизација на древен [[Египет]], се отвориотвориl историски запис. Се до 343 година п.н.е Египетската држава, која ги има едни од најстарите и долготрајни цивилизации, продолжипродолжила да влијае брз други делови, така што египетското влијание допредопрело длабоко до денешна Либија, северно до [[Крит]] и Ханаан, и јужно до кралството Аксум и Нубија.
Феникијците од Тир од северно-западниот крајбрежен дел на Африка на [[Картагина]], основааосновале независен центар на цивилизација со трговски врски до Феникија.
Европското истражување на Африка бешебило започнато со Старите Грци и Римјани. Во 332 година п.н.е Александар Македноски беше добредојден како ослободител во перскискиперсиски окупираниот Египет. Во Египет тој јаги основаодредил границите на [[Александрија]], која по неговата смрт ќе стане напреденстанала главен град на Птоломејската династија. Откако Римското Царство го освои Средоземното крајбрежје на Северна Африка, римјаните ја присвоија областа во својот систем. Тие направијанаправиле римска населба во денешен [[Тунис]] и на други места долж крајбрежјето. Христијанството[[Христијанство]]то се рашири во овие области од Палестина преку Египет, поминувајќи јужно, надвор од границите на Рим, во Нубија, и најдоцна до VI век и во Етиопија.
На почетокот на VII век, новосоздадениот арапско-исламски калифат се прошири во Египет, а потоа во Северна Африка. Накратко додека локалната берберска елита беше составен дел од муслиманските арапски племиња. Кога Омајадска ,главниот град на Дамаск, влезе во осмиот век, исламскиот центар на Средоземјето се премести од Сирија во Кајраван во Северна Африка. Исламска Северна Африка стана поинаква, прерасна во центар на мистичари, ученици, правници и филозофи. За време на VIII век, Исламот се прошири до суб-сахарска Африка, главно преку трговија и преселба.
=== IX-XVIII век ===
Големата нестабилност главно беше резултат на маргинализацијата на етничките групи и беше создадена од лидерите на тие етнички групи. За политички профит, многу лидери ги заладија етничките судири кои беа влошени, или дури создадени, од колонијално владеење. Во многу земји, војската беше единствената група која можеше делотворно да го зачува редот, и таа управуваше со многу народи во Африка за време на 1970-ите и раните 1980-ти. За време на периодот од раните 1960-ти до 1980-ите, во Африка имаше повеќе од 70 државни удари и 13 претседателски атентати. Поради тоа што Европа им наметна граници на многу народи,кои предизвикуваа вооружани судири, беа вообичаени граничните и територијалните несогласувања. Судирите во
Студената Војна помеѓу Соединетите Држави и Советскиот Сојуз, како и политиките на Меѓународниот Монетарен Фонд, исто така играа улога во нестабилноста. Кога една земја за прв пат ќе станеше независна, се очекуваше од неа да се согласи со една од двете суперслили. Многу земји во Северна Африка добија советска воена помош, додека многу други во Централна и Северна Африка беа поддржани од Соединетите Држави, од Франција или од двете. Во 1970-ите се случи ескалација, кога ново-независните држави Ангола и Мозамбик се согласија со Советскиот Сојуз, додека Западна и Северна Африка, со основање на бунтовнички движења, побараа вклучување на советско влијание. Во Етиопија имаше голем глад, кога гладуваа стотици илјадници луѓе. Некои тврдат дека марксистичкo-советските политики ја направиле ситуацијата полоша.
Најразорниот воен судир во денешна независна Африка беше Втората Војна во Конго. До 2008 година, во овој судир беа убиени 5,4 милиони луѓе. Од 2003 година имаше непрекинат судир во Дарфур кој прерасна во хуманитарна катастрофа. СИДАта исто така беше распространет проблем во Африка по колонијализацијата.
== Географија ==
|
