Готи: Разлика помеѓу преработките

Разместувањата на германските племиња што започнале во II и III век, продолжиле и во IV и V век. При овие разместувања особено долг пат поминале источногерманските племиња Готи. Готите најпрво ги населувале јужните делови на денешна [[Шведска]] и островот [[Готланд]], кој по нив го добил и своето име. Кон средината на I век п.н.е. еден дел од Готите ги напуштил овие првобитни територии и се спуштил кон југ. Во времето на Тацит, Готите главно живеале на териториите по долното течение на р. [[Висла]] и натаму на исток долж брегот на [[Балтичко Море|Балтичкото море]].

[[Image:Mangup Ukraine.jpg|right|thumb| Готски урнатини во денешна [[Украјна]]]]

Кон средината на II век н.е. Готите започнале постепено да се поместуваат на југоисток, кон [[Црното Море]] и се населиле во басенот на [[Дњестар]] и Долно Поднепровје. Во III век (околу 291 г.) била извршена конечната поделба на Готите на Источни и Западни, односно на [[Остроготи]] (Грејтунзи или Степски Готи) и [[Визиготи]] (Тервинзи или Шумски Готи). Остроготите ги населувале териториите источно од р. Дњестар, северното крајбрежјена Црното и Азовското Море, а Визиготите териториите помеѓу Дњестар и Долен Дунав. Од овие простори Готите превземале напади врз териториите на [[Римско царство|Римското Царство]] и по копно и по море.

Во IV век кај Готите (според [[Јорданес]] кај т.н Мали Готи) започнало да се шири христијанството и тоа во облик на [[Aријанство|aријанство]]. Прв проповедник на христијанството кај Готите бил Улфила (Вулфил), воен заробеник од [[Мала Азија]]. Откако во 341 г. бил поставен за епископ од страна на познатиот константинополски патријархт Евсебиј Никомедиски, тој бил вратен кај својот народ со мисионерска задача. За полесно да го проповеда хриситјанството меѓу Готите, Улфила ја превел библијата од грчки на готски јазик.

== ОстрогорскиОстроготски племенски сојуз ==

Кон средината на IV век во црноморските степи бил формиран еден крупен племенски сојуз на чело со [[Остроготи|Остроготите]], предводени од кралот (Х)Ерманарик. Покрај Готите, во сојузот влегле и некои сарматски и словенски племиња. Источно од готскиот сојуз, во степите на Долна [[Волга]] и Северен [[Кавказ]] веќе бил формиран племенскиот сојуз на [[Хуни|Хуните]], кои во средината на столетието ги поразиле [[Алани|Аланите]] и станале непосредни соседи на Остроготите. Неизбежниот судир помеѓу двата сојуза се случил во 375 година. Во решавачката битка, лесната хунска коњаница имала очигледна предност над готската пешадија и им нанела на Готите тежок пораз. Кралот Ерманарих, неможејќи да го поднесе поразот, се самоубил, сојузот се распаднал, а поголемиот дел од Остроготите продолжиле заедно со Хуните да се движат кон запад и да ги остваруваат нивните интереси.