Петко Каравелов: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето |
|||
Ред 7:
За време на [[Руско-турска војна (1877-1878)|Руско-турската војна]] Петко Каравелов е запишан во штабот на руската армија. Така се враќа во [[Бугарија]]. Веќе со утврден авторитет е назначен за вицегубернатор на градот [[Видин]] и окружен гувернер на градот [[Трново]]. Активно учествува во создавањето на [[Трновски устав|Трновскиот устав]], пратеник е и во бугарското основачко собрание. Каравелов е претседател на радикалното крило на Либералната партија, а на 37 годишна возраст, во 1880 станува и премиер на Бугарија. Во 1881 година на чело на државата е кнез [[Александар Батенберг]], кој по државниот удар го воведува т.н. "Режим на полномошната". Законите се воени, а уставот е санкциониран. Петко Каравелов е принуден да емигрира во [[Романија]]. Подоцна заминува за [[Пловдив]], каде што работел како гимназиски учител и станува градоначалник во периодот 1881 - 1883 година.
По долги и тешки преговори меѓу конзервативците на кнезот Батенберг и либералите на [[Драган Цанков]], ситуацијата во Бугарија, малку по малку, почнува да се нормализира.
По
Петко Каравелов останува во историјата како силна личност на општественик и работници, на мудар политичар и страшни непријател на политичката сцена. Неговиот карактер е исткаена од истите овие Копривщенски шуми и долини, од истиот овој планински бит кои палат неговиот брат Мариса како револуционер. За него велат дека бил чесен до мозокот на коските, но често се возел со пријателите и имал "нетърпим карактер". Жени се за Екатерина Великова Пенчева - Каравелова (1860 - 1947) од која има три деца - Радко, Виола и Лора - големата љубов на големиот бугарски поет Пејо Јаворов.
| |||