Петко Каравелов: Разлика помеѓу преработките

[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето
Ред 5:
Петко Каравелов е роден на 24 март 1843 година во [[Копривштица]]. Тој е помалиот брат на големиот бугарски општественик и револуционер [[Љубен Каравелов]]. Како дете учи во [[Копривштица]], а потоа е испратен од својот татко во грчко училиште во [[Енос |Енос]], [[Грција]], за да ја продолжи семејната трговска традиција од која неговиот брат Љубен бега. Со помош на [[Најден Геров]] заминува и завршува гимназија во [[Москва]]. Во 1861 година студира на Московскиот филололошко-историски факултет, а подоцна - по неколкогодишен прекин завршува право во [[Русија]].
[[Податотека:Lora Karavelova.jpeg|мини|лево|300п|Лора Каравелова (првата лево) со свои соученичка]]
За време на [[Руско-турска војна (1877-1878)|Руско-турската војна]] Петко Каравелов е запишан во штабот на руската армија. Така се враќа во [[Бугарија]]. Веќе со утврден авторитет е назначен за вицегубернатор на градот [[Видин]] и окружен гувернер на градот [[Трново]]. Активно учествува во создавањето на [[Трновски устав|ТрновскатаТрновскиот устав]], пратеник е и во бугарското основачкиотосновачко собрание. Каравелов е претседател на радикалното крило на Либералната партија, а на 37 годишна возраст, во 1880 станува и премиер на Бугарија. Во 1881 година на чело на државата е кнез [[Александар Батенберг]], кој по државниот удар го воведува т.н. "Режим на полномошната". Законите се воени, а уставот е санкциониран. Петко Каравелов е принуден да емигрира во [[Романија]]. Подоцна заминува за [[Пловдив]], каде што работел како гимназиски учител средно и станува градоначалник заво периодот 1881 - 1883 година.
 
По долги и тешки преговори меѓу конзервативците на кнезот Батенберг и либералите на Драган Цанков, ситуацијата во Бугарија малку по малку почнува да се нормализира. Донесени се договори за амандмани на Уставот, а на Драган Цанков е предложен министер претседателската стол. Во исто време радикалните фракции на либералите, на чело со Петко Каравелов се съюзяват со превземени од власт руски генерали. На извршените избори во 1884 година тие заработуваат импресивна победа и Петко Каравелов повторно станува премиер за периодот 1884-1886. Во овој мандат тој одигра огромна улога во меѓународното признавање на Соединувањето меѓу Источна Румен и кнежевство Бугарија.