Во XII век почнува обединувањето на муслиманските кнежества па како резултат на тоа крстоносците започнуваат да ги губат своите владеења. БоВо 1144 владетелот на Мосул ја освојува од нив [[Едеса]]. Во одговор на ова е организиран '''вториот крстоносен поход''' ([[1147]]-[[1149]]). Како негов главен инспиратор истапува еден од најреакционерските дејци на католицизмот во тоа време - абатот Бернар Клервоски. На чело на походот застануваат францускиот крал Луј VII и германскиот крал Конрад III. Вториот крстоносен поход доживува потполн неуспех. Кон крајот на 1147 година германските крстоносци се разбиени до колена од Селџуците во Мала Азија. Француските крстоносци што пристигнале малку подоцна и на кои им се придржуваат остатоците од германската војска без успех се обидуваат да го освојат [[Дамаск]]. Не постигувајќи ништо крстоносците неславно се враќаат во Европа.
