Семрежна безбедност: Разлика помеѓу преработките

Овој протокол е дизајниран за заштита на комуникацијата на безбеден начин со користење на TCP/IP адреса. Тоа е збир на безбедносни екстензии развиени од страна на [[IETF]], и тоа обезбедува безбедност и [[автентикација]] на IP слојот со користење на криптографијатакриптографија. За да ја заштити содржината, податоците се трансформираат користејќи техники на енкрипција. Постојат два главни типа на трансформација кои ја формираат основата на IPSec: проверка на заглавието (AH) и [[енкапсулација]] на безбедностната носивост (ESP). Овие два протоколи обезбедуваат интегритет на податоците и автентикација на потеклото на податоците. Овие протоколи може да се користат самостојно или во комбинација за да се обезбеди посакуваното множество на безбедносните услуги за слојор [[Интернет протокол]] (IP).

Множеството на безбедносни услуги овозможено на IP слојот вклучува контрола на пристап, интегритет на потеклото на податоците и доверливост. Алгоритамот дозволува овие делови да работат независно без влијание на другите делови од имплементацијата. Имплементацијата на IPsec се наоѓа на уред или безбедносен рутер (распределувач) и дава заштита на IP сообраќајот.

[[Електронско писмо|Електронските писма]] се создаваат, доставуваат и зачувуваат во процес од неколку чекори, кој започнува со создавање на пораката. Кога корисникот ќе заврши со пишувањето на пораката, ја праќа и пораката се трансформира во стандарден формат: RFC 2822 форматирана порака. Дури потоа, пораката може да се пренесе. Користејќи [[мрежна конекција]], клиентот на пораката, кој уште се нарекува и маил кориснички агент (MUA), се поврзува со маил трансфер агентот (MTA) кој оперира на маил серверот. Клиентот тогаш го предава идентитетот на испраќачот на пораката на [[сервер]]от. Следно, со користење на серверските наредби за маил, клиентот ја испраќа листата со примачи на маил серверот. Клиентот на крај ја предава пораката. Еднаш кога маил серверот ќе ја прими и процесира пораката, се случуваат неколку настани: идентификација на серверот на примачот, воспоставување на [[конекција]], и трансмисија на пораката. Користејќи ги сервисите на Domain Name System (DNS), маил серверот на испраќачот ги открива маил серверите на примачите на пораката. Потоа, серверот отвара конекција до маил серверот на примачот и тој сервер ја испраќа пораката до примачите со процес сличен на комуникацијат помеѓу маил серверот на испраќачот и испраќачот.

За разлика од методите кои само може да го криптиратат телото на пораката, VPN може да ја криптира целата порака, вклучувајќи ги информациите за испраќачите, примачите, и насловот. Во некои случаи, организациите можеби ќе треба да ги заштитат [[технички податок|техничките податоци]]. Сепак, решението VPN само по себе не може да обезбеди механизам за потпишување на пораката, ниту може да обезбеди заштита за електронските пораки по целиот пат од испраќачот до примачот.

[[Огнен ѕид|Огнениот ѕид]] го контролира пристапот помеѓу мрежите. Тој обично се состои од порти и филтри кои се разликуваат од еден ѕид на друг. Огнените ѕидови, исто така, го прикажуваат мрежниот сообраќај и се способни да го блокираат сообраќајот кој е опасен. Огнените ѕидови дејствуваат како сервер помеѓу SMTP и HTTP конекциите.

Огнените ѕидови наметнуваат ограничувања на дојдовни и појдовни пакети до и од [[приватна мрежа|приватни мрежи]]. Целиот сообраќај, без разлика дали дојдовен или појдовен, мора да помине низ ѕидот, a само авторизираниот сообраќај е дозволено да помине низ него. Огнените ѕидови создадаваат контролни пунктови меѓу внатрешната [[приватна мрежа]] и јавниот интернет. Огнените ѕидови може да создадат блокади врз основа на [[IP извор]]от и TCP бројот на портата. Тие, исто така може да послужат и како [[платформа]] за IPSec. Користејќи ја способноста за тунелирање, огнениот ѕид може да се користи за спроведување на VPN. Огнените ѕидови, исто така, може да ја ограничат мрежната изложеност со криење на внатрешниот мрежен систем и информациите од јавниот интернет.

{{Details | Злонамерен програм}} Најчесто, корисник на компјутер може да се излажан или присилен за симнување на [[софтвер]] на компјутер кој има злонамерни намери. Таквите програми се познати како злонамерни програми и доаѓаат во многу форми, како што се [[ компјутерски вирус]]и, тројански коњи, [[шпионски програм]], и црви. Злонамерниот програм понекогаш се користи за да се формираат мрежи од ботови.

Таквите програми се користат обично за откривање и елиминирање на вируси, но сепак, сега е вообичаено да се видат безбедностните програми, кои содржат исто така огнени ѕидови, анти-шпионски програм, заштита од кражби, и уште повеќе темелна заштита на корисниците.<ref name="all-in-one security 2006">Rebbapragada, Narasu. [http://www.pcworld.com/article/125817/allinone_security.html All-in-one Security]. Retrieved 19 November 2010.</ref>

Статистиките за [[веб прелистувач| веб прелистувачи]] имаат тенденција да влијаат на бројот на корисници за даден веб прелистувачот. На пример, [[Internet Explorer]] 6, кој сеуште поседува голем дел од веб-прелистувачкиот удел на пазарот, се смета за крајно несигурен поради пропустите поради неговата поранешна популарност. Сега, изборот на прелистувачи е повеќе рамномерно распределен (Internet Explorer во 22,9%, [[Firefox]] на 39,7%, [[Google Chrome]] на 30,5%, и така натаму); слабости се појавуваат во многу пребарувачи.

* [http://www.wireless-safety.org Wireless Safety] - Информации за најновите закани за безбедноста, најнови приказни, и упатство чекор по чекор за тоа како најдобро да се заштитите себе си и семејството или организацијата.