Регистриран заштитен знак: Разлика помеѓу преработките

Регистриран заштитен знак е посебен знак кој покажува на определена индивидуална или бизнис организација или некој друг [[правен субјект]], кој исклучиво се идентификува со своите потрошувачи преку овој знак од останатите ентитети. Регистрираниот заштитен знак е [[интелектуална сопственост]], и вообичаено е поврзан со [[име]], [[збор]], [[фраза]], [[лого]], [[симбол]], [[дизајн]], [[слика]] или комбинација од овие елементи.

Сопственикот на регистрираниот заштитен знак може да започне [[тужба | правна постапка]] за да се спречи неовластено користење на тојнеговиот заштитен знак. Често правото за ова е познато и како "обичајно право". Нерегистриран знак е обично само заштитен во географската област во која се користи или географските области во која се очекува дека може да се прошири.

Разната стока и услуги се класифицирани од страна на [[Меѓународниата класификација на стоки и услуги]] во [[Ница]] во 45 класи на регистрирани заштитни знаци (1-34 покриваат стока, и 35-45 услуги). Идејата на овој систем е да се одреди и ограничи продолжувањето на правото на интелектуална сопственост со утврдување на тоа кои стоки или услуги се покриени од страна на знакот, и да ги обедини класификациите на системите ширум светот.

Во САД, база на податоци на регистрирани заштитни знаци ја одржува USPTO. Базата на податоци е отворена за јавноста, но лиценциран адвокат само може да ги бара и да ги интерпретира резултатите од пребарувањето. Исто така како што знаците се регулирани со федералниот закон, државниот закон, и обичајното право, темелното пребарување во однос на достапноста е многу важно. USPTO внатрешно има повеќе информации за трговски марки од она што е јавно обелоденето на официјалниот веб-сајт за пребарување. На пример, USPTO собира информации за тоа што точно е прикажано во секое лого на заштитниот знак.

Во повеќето системи, заштитниот знак може да се регистрира ако е во состојба да разликува стоки или услуги, и нема да ги збуни потрошувачите за односот меѓу една страна и друга, и нема да ги мами потрошувачите со однос на квалитет на производот.

Во САД, неуспехот да се користи знак за овој период на време, настрана од соодветното влијание врз квалитетот на производот, ќе резултира со напуштање на знакот, при што секоја страна може да го користи знакот. Еден отстранета марка не е неповратно отстранета во [[јавен домен|јавниот домен]], и може повторно да се регистрира од страна на партија која повторно може да воспостави ексклузивно и активно користење, и мора да биде поврзана со оригиналниот сопственик. Ако правилата на судот под кои заштитниот знак станал генерички, налагаат така, преку заедничка употреба, соодветната регистрација, исто така може да се исклучи да биде валидна.

Степенот до кој сопственикот на заштитен знак може да спречи неовластено користење на регистрираните знаци кои се исти или слични како неговиот заштитен знак зависи од различни фактори како на пример дали неговиот заштитен знак е регистриран, сличноста на знаците кои се вклучени, сличноста на производите или услугите кои се вклучени, и дали заштитниот знак на сопственикот е ''познат''.

Ако заштитниот знак не е регистриран, некои јурисдикции нудат заштита на [[бизнис]] [[репутација]] на нерегистрираните трговски марки преку [[ДЕЛИКТ]]. Доставувањето може да обезбеди лек во сценарио каде бизнис тргување под нерегистрирана трговска марка се одвивало многу години, и ривал бизнисот започнува со користење на истиот или сличнот знак.

Примарната предност на системот Мадрид е тоа што му овозможува на сопственикот на заштитниот знак да добие заштита со знакот во многу јурисдикции од страна на поднесување една апликација во една јурисдикција со едно множество на такси, и да направи некакви промени (на пример, промена на име или адреса) и да ја обнови регистрацијата во сите важечки јурисдикции преку еден административен процес. Понатаму, "покривањето" на меѓународната регистрација може да биде продолжено во секое време.