Тракијци: Разлика помеѓу преработките

[непроверена преработка][непроверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Нема опис на уредувањето
Нема опис на уредувањето
Ред 1:
[[File:Tracian state.png|thumb|right|250px|Tракијско царство во 5 в. пр н. е.]]
== Тракијци ==
'''Тракијците''' или '''Траките''' ([[Антички грчки јазик|антички грчки]]: ''Θράκες'') биле стар [[Индоевропски народи|индоевропски народ]] кој главно живел на територијата на денешна [[Бугарија]], но исто така во европска [[Турција]], [[Романија]], северна [[Грција]], источна [[Србија]] и источните делови на [[Македонија]]. Првпат ги споменува [[Хомер]] во епот [[Илијада]] како сојузници на [[Троја|Тројанците]]. Познати се повеќе Тракијски племиња, како: Серди, Беси, Ордиси итн. Според [[Херодот]], тие биле најбројен народ по [[Индија|Индијците]]. Во изворите се спомнуваат како груби и воинствени варвари. Социјално-економскиот, политичкиот и културниот развиток на тракиските племиња постепено создал услови за обединување на некои тракиски племиња и за создавање на држава. Кон крајот на VI век пред н.е. кралот Терес ја создал првата моќна Одриска Држава што ја зафаќала територијата на поречието на реката Марица. Кралот ја имал целокупната власт во своите раце, од законодавната и судската, до религиозната и извршната. За позначајните решенија се советувал со Советот на претставниците на аристократијата. најголемиот дел од населението го сочинувале слободните селани, а ропството не било многу масовно. Со време, на север границата на Одриската Држава стигнала до бреговите на реката Дунав. Голем подем државата достигнала во времето на кралот Ситалк во втората половина на V век пред н.е. Ситалк склучил сојуз со Атињаните и презел неуспешен поход против македонската држава. Најголем подем Одриската Држава достигнала во времето на кралот Котис I (389-259 година пред н.е.). Тој водел променлива политика кон Атина, а се мешал и во династичките борби за македонскиот престол. Македонскиот крал Филип II презел неколку походи во Тракија и во 341 година пред н.е. ја покорил Одриската Држава. Филип II го основал и градот Филипопол (денешен Пловдив). По смртта на кралот Котис, неговата држава се распаднала на три дела и никогаш веќе не успеала да се обнови. Во наредниот период одделни тракиски племиња преземале походи против Македонија, но брзо биле совладувани од моќната македонска војска. Постоеле и случаи кога владетелите од ордиската династија учествувале со војски како сојузници на страната на Македонија во војната против Римјаните.
 
'''Тракијците''' или '''Траките''' ([[Антички грчки јазик|антички грчки]]: ''Θράκες'') биле стар [[Индоевропски народи|индоевропски народ]] кој главно живел на територијата на денешна [[Бугарија]], но исто така во европска [[Турција]], [[Романија]], северна [[Грција]], источна [[Србија]] и источните делови на [[Македонија]]. Првпат ги споменува [[Хомер]] во епот [[Илијада]] како сојузници на [[Троја|Тројанците]].
 
Познати се повеќе Тракијски племиња, како: Серди, Беси, Ордиси итн. Според [[Херодот]], тие биле најбројен народ по [[Индија|Индијците]]. Во изворите се спомнуваат како груби и воинствени [[варварин|варвари]].
 
Социјално-економскиот, политичкиот и културниот развиток на тракиските племиња постепено создал услови за обединување на некои тракиски племиња и за создавање на држава. Кон крајот на VI век пред н.е. кралот Терес ја создал првата моќна [[Одриска Држава]] што ја зафаќала територијата на поречието на [[река Марица|реката Марица]].
 
Кралот ја имал целокупната власт во своите раце, од законодавната и судската, до религиозната и извршната. За позначајните решенија се советувал со Советот на претставниците на [[аристократија|аристократијата]]. Најголемиот дел од населението го сочинувале слободните селани, а ропството не било многу масовно.
 
Со време, на север границата на Одриската Држава стигнала до бреговите на [[река Дунав|реката Дунав]]. Голем подем државата достигнала во времето на кралот Ситалк во втората половина на V век пред н.е. Ситалк склучил сојуз со [[Атина|Атињаните]] и презел неуспешен поход против [[Македонија|македонската држава]].
 
Најголем подем Одриската Држава достигнала во времето на кралот Котис I (389-259 година пред н.е.). Тој водел променлива политика кон Атина, а се мешал и во династичките борби за македонскиот престол.
 
Македонскиот крал [[Филип II Македонски|Филип II]] презел неколку походи во Тракија и во 341 година пред н.е. ја покорил Одриската Држава. Филип II го основал и градот [[Пловдив|Филипопол]] (денешен Пловдив).
 
По смртта на кралот Котис, неговата држава се распаднала на три дела и никогаш веќе не успеала да се обнови.
 
Во наредниот период одделни тракиски племиња преземале походи против Македонија, но брзо биле совладувани од моќната македонска војска. Постоеле и случаи кога владетелите од ордиската династија учествувале со војски како сојузници на страната на Македонија во војната против [[Стар Рим|Римјаните]].
 
 
==== Паѓањето на Тракија под римска власт ====
 
По паѓањето на Македонија под римска власт во 148 година пред н.е., поголемиот дел и од територијата на Тракија била вклучена во рамките на [[провинција|провинцијата]] Македонија. Во наредниот период римските провинциски управници во Македонија воделе чести војни со повеќе тракиски племиња. Меѓу нив највоинствени биле Бесите. Тие заедно со Македонците и со други балкански народи активно учествувале и во римските граѓански војни во I век пред н.е., поддржувајќи една од судрените страни на римската политичка елита.
 
Во почетокот на I век од н.е. Бесите кренале големо [[востание]] против Рим. По жестокиот судир и поразот од Рим, тие биле наполно разбиени. По овој пораз Бесите никогаш веќе не успеале да се опорават.
 
Кратко време потоа големо востание против Рим кренало и тракиското племе Ордиси, кое исто така вило разбиено од римската војска.
 
Поради нестабилноста на власта во Тракија, причинета од честите востанија и походи на тракиските племиња Рим решил да преземе нови мерки. За Таа цел Рим во 45 година од н.е. ја претворил Такија во посебна римска [[провинција]], издвојувајки ја од административната управа на [[провинција|провинцијата]] Македонија.
 
Во Тракија немало изградени поголеми градски центри и развиен патен систем. Поради тоа, по формирањето на [[провинција|провинцијата]] Тракија, Рим почнал да формира свои [[колонија|колонии]], да подига нови градови и да гради патни комуникации.
 
Посебно значење добил патот од [[Белград|Сингидунум]] (Белград), преку [[Ниш|Наисус]] (Ниш), [[Софија|Сердика]] (Софија), [[Пловдив|Филипопол]] (Пловдив) до [[Цариград|Византион]] (Цариград). Овој пат овозможил поврзување на [[Централна Европа]] со [[Азија]] и придонел за интензивирање на трговските врски преку Тракија.
 
Поради својата географска местоположба, територијата на Тракија во наредниот период станала објект на постојани воени напади од [[Готи|Готите]] и [[Хуни|Хуните]], а од VI век и од [[словенски племиња|словенските племиња]]. Бугарската наука Тракијците ги смета како учесници во [[етногенеза|етногенезата]] на бугарскиот народ.
 
Паѓањето на Тракија под римска власт
По паѓањето на Македонија под римска власт во 148 година пред н.е., поголемиот дел и од територијата на Тракија била вклучена во рамките на провинцијата Македонија. Во наредниот период римските провинциски управници во Македонија воделе чести војни со повеќе тракиски племиња. Меѓу нив највоинствени биле Бесите. Тие заедно со Македонците и со други балкански народи активно учествувале и во римските граѓански војни во I век пред н.е., поддржувајќи една од судрените страни на римската политичка елита. Во почетокот на I век од н.е. Бесите кренале големо востание против Рим. По жестокиот судир и поразот од Рим, тие биле наполно разбиени. По овој пораз Бесите никогаш веќе не успеале да се опорават. Кратко време потоа големо востание против Рим кренало и тракиското племе Ордиси, кое исто така вило разбиено од римската војска. Поради нестабилноста на власта во Тракија, причинета од честите востанија и походи на тракиските племиња Рим решил да преземе нови мерки. За Таа цел Рим во 45 година од н.е. ја претворил Такија во посебна римска провинција, издвојувајки ја од административната управа на провинцијата Македонија. Во Тракија немало изградени поголеми градски центри и развиен патен систем. Поради тоа, по формирањето на провинцијата Тракија, Рим почнал да формира свои колонии, да подига нови градови и да гради патни комуникации. Посебно значење добил патот од Сингидунум (Белград), преку Наисус (Ниш), Сердика (Софија), Филипопол (Пловдив) до Византион (Цариград). Овој пат овозможил поврзување на Централна Европа со Азија и придонел за интензивирање на трговските врски преку Тракија. Поради својата географска местоположба, територијата на Тракија во наредниот период станала објект на постојани воени напади од Готите и Хуните, а од VI век и од словенските племиња. Бугарската наука Тракијците ги смета како учесници во етногенезата на бугарскиот народ.
<ref>Christopher Webber, Angus McBride (2001). The Thracians, 700 BC–AD 46. Osprey Publishing. ISBN 1-84176-329-2.</ref>
<ref>Блаже Ристовски, Симо Младеновски, Тодор Чепреганов, Митко Б. Панов, Шукри Рахими (2006). Историја за I-ва година гимназиско образование. Алби. ISBN 9989-919-67-4.</ref>
 
== Извори ==