|
}}
'''Пет Шоп Бојс''' се [[Велика Британија|Британско]] [[поп музика]]/[[електронска музика]] дуо, кое според Нил Тенант (''Neil Tennant'') кој ги изведува главните вокали, клавијатури и многу ретко гитара, и Крис Лоуи (''Chris Lowe'') на клавијатури и многу ретко вокал. Главно ги имаат напишано нивните песни како и песни за други изведувачи.
'''Pet Shop Boys''' are a [[United Kingdom|British]] [[synthpop]]/[[pop music]]/[[electronic music]] duo, consisting of [[Neil Tennant]] who provides main [[singer|vocals]], [[Keyboard instrument|keyboard]]s and occasionally [[guitar]], and [[Chris Lowe]] on keyboards and occasionally on vocals. The duo write the majority of their songs and have also written songs for other artists.
Пет Шоп Бојс имаат продадено повеќе од 50 милиони копии ширум светот. Трајноста на нивната кариера генерално се должи на нивната способност да создаваат мелодична и интересна поп/денс музика. Уште од [[1986]], тие имаат триесет и девет Топ 30 синглови и дваесет и две Топ 10 хитови во Велика Британија, вклучувајки четири број еден: "''Девојките од Западниот Крај''", "''Тоа е Грев''", "''Секогаш во Моите Мисли''" и "''Срце''".
Pet Shop Boys have sold more than 100 million records worldwide. The longevity of their career is generally attributed to their ability to create melodic and interesting pop/dance music. Since [[1986]], they have had thirty-nine Top 30 singles and twenty-two Top 10 hits in the UK, including four number ones: "[[West End Girls]]", "[[It's a Sin]]", "[[Always on My Mind#Pet Shop Boys version|Always on My Mind]]" and "[[Heart (Pet Shop Boys song)|Heart]]".
Пет Шоп Бојс биле многу успешни во Соединетите Држави во средните 80’ти, постигнувајки број еден со "''Девојките од Западниот Крај''". Нивниот последен Топ 40 сингл, "''Домино Играње''", постигна број 18 на американската поп табела во 1988. Од тогаш, тие продолжија да го уживаат култскиот и клубскиот успех во САД и се отсекогаш едни од четирите најуспешни денс уметници на американската ''Billboard dance'' табела, позади [[Мадона]], [[Дона Самер]] и [[Џенет Џексон]] со осум ''Billboard Dance'' број еден хитови. Пет Шоп Бојс имаат превземено четири светски турнеи во 1991, 1999 – 2000, 2002 и 2006 – 2007. За време на секоја турнеја тие извеле долги серии на концерти во [[САД]].
Pet Shop Boys were very successful in the United States in the mid-[[1980s]], with "[[West End Girls]]" reaching number one. Their last Top 40 single, "[[Domino Dancing]]", reached number 18 on the US pop chart in 1988. Since then, they have continued to enjoy cult and club success in the USA and are the fourth-most successful dance artists ever in the USA [[Billboard]] dance charts, behind [[Madonna (entertainer)|Madonna]], [[Donna Summer]] and [[Janet Jackson]] with eight Billboard Dance number ones. Pet Shop Boys have undertaken four world tours in 1991, 1999-2000, 2002 and 2006-2007. During each tour they performed a long series of concerts in the USA.
Pet Shop Boys' most recent studio album, ''[[Fundamental (Pet Shop Boys album)|Fundamental]]'', was released on the [[Parlophone]] label on [[22 May]] [[2006]]. The album peaked at number five in the UK and in the rest of Europe at number two, marking a strong return to the charts. The album's first single, "[[I'm with Stupid (Pet Shop Boys song)|I'm with Stupid]]" was released in the UK on [[8 May]] [[2006]], reaching number eight in the [[UK Singles Chart]]. In December 2006, the duo was nominated for two [[Grammy Awards]] for Best Dance Recording ("I'm with Stupid") and Best Electronic/Dance Album (''Fundamental'').
Најпоследниот студиски албум, "Фундаментален" (''Fundamental''), беше пуштен од [[Парлафоун]] Рекордс (''Parlophone Records'') на [[22 Мај]] [[2006]]. Албумот достигна број пет во Велика Британија и број два во остатокот од Европа, обележувајки силен повраток на табелите. Првиот сингл од албумот, "Јас Сум со Глупав" (''I'm with Stupid'') бил пуштен во Велика Британија на [[8 Мај]] [[2006]], достигнувајки број осум на ''UK Singles'' табела.
In July 2007, Pet Shop Boys signed a new deal with [[Parlophone]] Records. They originally signed to the label in 1985 followed by a renegotiation in 1990. Neil Tennant and Chris Lowe commented: “It’s over 20 years since we originally signed to [[EMI]] and we’re very happy to be continuing our relationship with them”. Miles Leonard, Parlophone’s MD says: “What Pet Shop Boys are doing is unique. They continue to be at the vanguard of pop culture, constantly surprising and thrilling us with their every move. We are extremely pleased to have them on the label.”
Во Јули 2007, Пет Шоп Бојс потпишаа нов договор со ''Парлофоун Рекордс'', со што двете страни изјавиле дека се среќни и задоволни од продолжувањето на нивната соработка.
In October 2007, a new compilation album of their remixes titled ''[[Disco Four]]'' was released.
Во Октомври 2007, новиот албум со компилација од нивните ремикси насловен Диско 4 (''Disco Four'') беше пуштен во продажба.
===Band dynamic===
The dynamic of Pet Shop Boys' image lies in the duo's public personalities — Tennant is perceived as an erudite intellectual, articulate, and verbose in speech; while Lowe, now almost always seen in his trademark attire of hat and sunglasses (since as early as 1985),<ref name="guardian1995">{{cite web | author = | year = 1995 | url=http://www.petshopboys.net/html/interviews/news2.shtml | title = Pop Perfection | format = | work = | publisher = ''[[The Guardian]]'' | accessdate = 2006-06-09 }}</ref> appears as guarded and terse but nevertheless behaves as casual, flippant and fun-loving. They have even cultivated a pattern for interviews, in which Tennant is the primary speaker, answering questions at length, while occasionally being interrupted by brief, generally humorous interjections from Lowe<ref name="observer">{{cite web | author = Sawyer, Miranda | year = [[September 5]], [[2004]] | url=http://www.petshopboys-online.com/index.php?from=psb&menu=interviews&interview_id=14 | title = "I refuse to be restricted by background - or fear" | format = | work = | publisher = ''[[The Observer]]'' | accessdate = 2006-06-09 }}</ref><ref name="sx">{{cite web|author = Perera, Sasha|year = [[May 25]], [[2006]] | url=http://www.evolutionpublishing.com.au/sxnews/index.php?option=com_content&task=view&id=380&Itemid=40 | title = Pet Shop Politics | format = | work = | publisher = ''SX News'' | accessdate = 2006-06-09 }}</ref> (comparable to the concept of a comedic [[double act]]).
===Динамичноста на бендот===
They have also been seen as willfully contrary, defying expectations of record labels and the music industry in terms of commercial image, self-promotion, and the nature of their music. In their early years, Pet Shop Boys seemed to be defined by the things they refused to do. A 1986 quotation by Lowe, taken from an ''[[Entertainment Tonight]]'' clip and subsequently sampled in their song "[[Paninaro (song)|Paninaro]]," is often cited as the prime example of this:
Динамичноста на Пет Шоп Бојс е слика лаги кога се зборува во јавност за приватноста на дуото – Тенант е согледан како начитан интелектуалец, разбирлив и зборлест; додека Лоуи, скоро секогаш гледан во неговиот заштитен знак од капа и очила за сонце (уште од 1985), настапува како внимателен и концизен, но никогаш помалку не се однесува како нечуствителен, несериозен и забавно-љубовен. Тие имаат дури обработен шаблон за интервјуа, во кој Тенант е главниот говорник, одговарајки прашања во должина, поретко прекинуван накратко, генерално како хуморно уфрлување од страна на Лоуи.
{{cquote|I don't like [[country and western]]. I don't like [[rock music]], I don't like [[rockabilly]] or [[rock and roll]] particularly. I don't like much, really, do I? But what I do like, I love passionately.}}
Ова исто така ја формира и основата од бендовата репутација почнувајки како анти-рок музика (лажејки се себеси со диско музика, позиционирана како диметрична спротивност), кое подоцна ќе ја изгради во дополнителни песни како што е синглот од [[1993]] "Можеш ли да и простиш?" (''Can You Forgive Her?''), ("Таа те направи некој вид на смешна стока / затоа што си играл на диско и не си сакал рок"), или соодветно насловена Б-страна "Како научив да мразам рок н рол." Евентуално, сепак овие разлики беа ускладени – процес кој симболично кулминира со настапот на Пет Шоп Бојс на [[2000]] "Гластонбри Фестивал" ((''Glastonbury Festival''), кој беше изненадувачкото обележје на тридневниот настан. Тенант ja искажа неговата благодарност до толпата бидејки била "добра со нив" и ги прогласил за "Гластонбрските девици" (''Glastonbury virgins'').
This also formed the foundation of the band's early reputation as being anti-rock music, and more properly aligned with disco and dance music culture. (See their appropriately titled 1997 B-side, "How I learned to hate rock and roll.") Eventually, however, these differences were reconciled — a process that symbolically culminated with Pet Shop Boys' performance at the [[2000]] [[Glastonbury Festival]], which was the surprise highlight of the three day event. Tennant expressed his gratitude to the crowd by thanking them for "being kind to us" and that they were "Glastonbury virgins".
===Image===
This band dynamic has played a role in their public image as well. Early in their career, the duo were frequently accused of lacking stage presence, said to be a deliberate reaction to the hyper-cheerful music of the time demonstrated by bands such as [[Wham!]]. A typical early performance featured Lowe in the background hitting the occasional note on a [[Fairlight CMI|Fairlight]] [[synthesiser]] [[Keyboard instrument|keyboard]] and Tennant singing, but otherwise passive, in the foreground.
Традиционално, Пет Шоп Бојс секогаш ја фаворизирале авангардната кроена мода. Тенант често во интервјуата ги посочувал дизајнерите на неговите костуми, како и Лоуи за неговата спортска опрема и очила за сонце направени од Исеј Мијак, Стуси и Јохи Јамамото. Презентациите секогаш биле главна тема па Пет Шоп Бојс двапати во нивната кариера драматично го промениле нивниот имиџ. Во 1993, кога го промовирале нивниот “Многу” (Very) албум, носеле костуми со светли бои и користеле компјутерска технологија (држава на уметноста) за да се пласираат самите во модерниот свет на компјутерска графика. Овој концепт на реинвентирање бил повторно реализиран за промоцијата на “Ноќен живот” (Nightlife) албумот, во кој тие го трансформирале нивниот изглед носејки перики и очила са сонце на многу “иднинска” урбана гардероба. Во 2006 и Тенант и Лоуи беа видени на сцена и на фотографиите носат облека дизајнирана од Хеди Слиман од Диор Хоме.
However, when they began touring in [[1989]], they were heavily influenced by [[opera]] and theatre staging. [[Derek Jarman]] staged their first tour, making a series of films to be projected behind the costumed singers and dancers. In 1991 they brought in [[David Alden]] and [[David Fielding]] from the [[English National Opera]] to create the staging and costume design for a show which made no attempt to involve or even acknowledge the audience, and pushed the choreography and staging centre stage. Subsequent tours have used artist [[Sam Taylor-Wood]] and architect [[Zaha Hadid]] for stage design. Their latest tour, ongoing in 2006 and 2007, was conceived and designed by theatre designer [[Es Devlin]] with choreography by [[Hakeem Onibudo]].
Traditionally, Pet Shop Boys have always favoured avant-garde tailored fashions. Tennant has referenced the designers of his suits certain interviews, and Lowe has often sported outfits and glasses made by [[Issey Miyake]], [[Stüssy]] and [[Yohji Yamamoto]]'s Y-3 for [[Adidas]]. Presentation has always been a major theme for the Pet Shop Boys, and the duo have dramatically "reinvented" their image twice in their career. In 1993, when promoting their ''[[Very (album)|Very]]'' album, they wore brightly coloured costumes and used state-of-the-art computer technology to place themselves in a modern computer graphic world. This concept of reinvention was revisited for the promotion of the ''[[Nightlife (album)|Nightlife]]'' album, in which they transformed their look wearing wigs and glasses with very futuristic urban wardrobes. In 2006 both Tennant and Lowe were seen on stage and in photographs wearing clothes designed by [[Hedi Slimane]]/[[Dior Homme]].
==Live shows=Имиџ===
Динамичниста на бендот исто така играше важна улога во нивниот јавен имиџ. Рано во нивната кариера, дуото било почесто обвинувано за недостаток од сценска посетеност, која директна причина биле еден од демонстраторите на супер расположувачката музика како што се [[Wham!]].
The duo employ a programmer, [[Pete Gleadall]] to oversee the computers (which are all actually running live) and play keyboards, as well as backing singers, which include long time singer [[Sylvia Mason-James]]. The boys have used [[Katie Kissoon]] in the past for vocal duties, and have used other musicians, [[Danny Cummings]], [[Jodie Linscott]], and [[Dawne Adams]] ([[percussion instrument|percussion]]), [[Scott Davidson]], [[Dominic Clarke]], [[Mark Refoy]] and [[Bic Hayes]] (guitarists), as well as the late [[J.J. Belle]] ([[guitars]] and percussion). For their 1999 - 2000 Nightlife Tour, the boys employed NYC-based Peter Schwartz, (keyboards / programming) as their musical director, programmer, and keyboardist. As with previous tours, backing tracks were sequenced on a computer playing sounds from a rig of synthesizers.
Сепак, кога тие започнале со турнејата во [[1989]] биле под силно влијание од [[Oпера|операта]] и [[Театер|театарската]] сцена. На првата турнеја сценарист им бил Дерек Јармен, кој направил серии од филмови да бидат прикажани позади костумираните пејачи и танчери. Во [[1991]] тие ги ангажирале Дејвид Алден и Дејвид Фиелдинг од ''Англиската Национална Оперска'' куќа за да им ја креираат сцената и костумите за шоуто кое не можело да ја вклучи публиката, па дури и да биде прифатено од неа. Во подсеквентните турнеи го користеле уметникот Сем Тејлор – Вуд и архитектот Заха Хадид (''Zaha Hadid'') за креирање на сцената. На нивната најпоследна турнеја сцената била замислена и дизајнирана од театарскиот дизајнер Ис Девлин (''Es Devlin'') со кореографија од Хаким Онибудо (''Hakeem Onibudo'').
Традиционално, Пет Шоп Бојс секогаш ја фаворизирале авангардната кроена мода. Тенант често во интервјуата ги посочувал дизајнерите на неговите костуми, како и Лоуи за неговата спортска опрема и очила за сонце направени од Исеј Мијак (''Issey Miyake''), Стуси (''Stüssy'') и Јохи Јамамото (''Yohji Yamamoto''). Презентациите секогаш биле главна тема па Пет Шоп Бојс двапати во нивната кариера драматично го промениле нивниот имиџ. Во [[1993]], кога го промовирале нивниот "Многу" (''Very'') албум, носеле костуми со светли бои и користеле компјутерска технологија (''држава на уметноста'') за да се пласираат самите во модерниот свет на компјутерска графика. Овој концепт на реинвентирање бил повторно реализиран за промоцијата на "Ноќен живот" (''Nightlife'') албумот, во кој тие го трансформирале нивниот изглед носејки перики и очила са сонце на многу "иднинска" урбана гардероба. Во [[2006]] и Тенант и Лоуи беа видени на сцена и на фотографиите носат облека дизајнирана од Хеди Слиман (''Hedi Slimane'') и од Диор Хоме (''Dior Homme'').
==Настапи во живо==
Дуото го вработило Пит Глидал (Pete Gleadall), програмер кој требал да ги надгледува компјутерите (кои всушност сите работеле во живо) и да свири клавијатури, како и пејачи за во позадина во кои била вклучена Силвија Масон – Џејмс (Sylvia Mason-James) која била пејачка долго време. Момците во минатото ја користеле Кети Кисон за пратечки вокал, а и други музичари како Дани Кјумингс, Џуди Линскот и Давне Адамс ([[перкусија]]), Скот Дејвисон, Доминик Кларк, Марк Рефју и Бик Хајс ([[гитарист|гитаристи]]), како и Џ. Џ. Били (гитари и перкусија). За нивната "Ноќен живот" турнеја во 1999 – 2000, момците го вработиле NYC – базираниот Петер Шварц (клавијатури / [[програмирање]]) за нивни музички режисер, програмер и клавијатурист. За турнеите, позадинските песни биле звуци пуштени од масивна опрема од [[синтисајзер|синтисајзери]], сиквенцирани на [[компјутер]].
За користењето компјутери и свирењето на настапи во живо, Нил Тенант во 1991 искоментирал дека: {{cquote|"Тука всушност нема ништо на касета, неколку синтисајзерски базирани групи користат касети екстензивно но не и ние. Причината поради која не користиме музичари да ги свират е тоа што ние сме компјутерски базирана група, Така ние ја правиме нашата музика. Тоа е видот на музика што го сакаме: електронска музика. Така ние ги правиме снимките; програмираме компјутери. Тука нема некоја подмолна тајна околу ништо. Се е направено на потполно логичен начин."}}
Крис Лоуи исто така искоментира во истото интервју, (од белешките на Крис Хит, Перформанс ДВД), дека: {{cquote|Дел од гитарата и екста клавијатури се секвенцирани користејки МИДИ. То го местеш и тоа едноставно свири. Машините се мачно наместени и секоја свири посебен дел.}}
On using computers and playing live shows, Neil Tennant commented in 1991 that {{cquote|There is nothing actually on [[tape]], Several [[synthesiser]]-based groups use tapes extensively but we don't. The reason we don't use musicians to play it all is that we are a [[computer]] based group, That's how we make our music. That is the kind of music we like: [[electronic music]].That's how we make records; we program computers. There's no sneaky secrecy about anything. Everything is done in an entirely [[logical]] way.}}
Chris Lowe also commented in the same interview, (by [[Chris Heath]] for the Performance DVD sleeve notes), that {{cquote|Apart from the guitar and extra keyboards it's all sequenced using [[MIDI]]. You set it up and it just plays. The machines are rack mounted and each one plays a different part.}}
===Aesthetics===
{{main|Pet Shop Boys discography}}
==Sexuality==
[[Neil Tennant]] is [[openly gay]], although he did not confirm rumours about his sexuality during the 1980s. Tennant "came out," as it were, in a 1994 interview for ''[[Attitude (magazine)|Attitude]]'', a UK gay lifestyle magazine. Lowe, meanwhile, has remained tight-lipped about his own preferences, although he has opined (in a 1996 BBC radio documentary) that there is, basically, but one sexuality, which suggests that he may consider the terms "gay" or "straight" to be constricting labels. The duo are sometimes incorrectly assumed to be a couple (in the 1990 biography ''Pet Shop Boys, Literally'', Tennant recalls that even their ex-manager, [[Tom Watkins]], was under this impression for a time).
Pet Shop Boys are seen as significant figures in [[gay culture]] for such songs as "[[Can You Forgive Her? (song)|Can you forgive her?]]", "It's a sin" (for which gay director [[Derek Jarman]] produced the video), "New York City Boy" and their cover of [[Village People]]'s "[[Go West (song)|Go West]]". They have written a song about a young male fan spending a night with a rapper, based on [[Eminem]], called "[[The night I fell in love]]" and a song about [[coming out]], "Metamorphosis". Their [[1990s]] single "[[Being Boring|Being boring]]" dealt with the [[gay]] experience and the devastation wrought by the [[AIDS]] crisis; the song (and its supporting video, filmed by [[Bruce Weber (photographer)|Bruce Weber]]), remains one of their most popular. However, Neil Tennant has stated many times that his lyrics are not specifically gay. Many of their songs are written from an ambiguous view point that can be taken any way the listener perceives it, and this goes some way to explain why a large segment of their die-hard fans are heterosexual.
Pet Shop Boys have performed and worked with many artists considered to be gay and bisexual icons such as [[Elton John]], [[Liza Minnelli]], [[Dusty Springfield]], [[Boy George]], [[Kylie Minogue]] and [[Madonna (entertainer)|Madonna]]. Pet Shop Boys attempted to organise and perform in a planned 2001 tour of out gay musicians, entitled 'Wotapalava'. However, the plans were later put on hold and the idea seems to have been discarded.
==Influence==
|
