Административна поделба на Отоманското Царство: Разлика помеѓу преработките

{{Без извори|датум=август 2010}}

[[File:Map-of-Ottoman-Empire-in-1900-Macedonian.svg|thumb|right|300px|Карта на Отоманската Империја во 1900 година.]]

Административната поделба на Отоманската империја претставува територијална поделба заснована на воената администрацији но со цивилна управа. Оваа поделба не ги опфаќала [[вазални држави|вазалните]] и потчинетите држави.

 

Постоеле два вида на територијална организација. Првиот вид се однесува на првобитната организација кој се развивала паралелно со развојот на Отоманското царство, а другиот вид се појавил после големите административни реформи во [[1864]] година.

 

Првобитната организација има свои корени уште во времето на настанувањето на Отоманското царство, како вазална држава на [[Селџуци|Селџуците]] (Uç Beyliği) во централана [[Анадолија]].

 

После формирањето на [[беглер-беглук|беглер-беглуците]], санџаците постанувале второстепени административни единци. Беглер-беговите покрај тоа што имале обврска да управуваат со доделената територија, биле и команданти на сите воени трупи на својата територија.

 

 

Од средината на XIV век па до крајот на XVI век, настанал само еден беглер-беглук - Караман.

 

[[Ејалет]]ите кои настанувале пред [[1609]] и ејалетите кои настанале после 1609 се:

 

* Зебид (1567-1569)

 

[[Податотека:Ottoman empire 1481-1683.jpg|thumb|250px|Отоманско царство, [[1481]]-[[1683]]]]

Освојувањата на [[Селим I]] и [[Сулејман I]] во XVII век значеле потреба за нови административни единици. До крајот на втората половина од XVII век имало 42 ејалети, како што тогаш се нарекувале беглер-беглуците.

|}

 

* Крит (1669/70– )

* Мора (1620–1687) и (1715–1829)

* Варад (1661–1692)

 

 

 

Вилаетите биле поделени на санџаци со кои управувале [[санџак-бег]]ови. Некои, како [[Муташарифатски санџак|Муташарифатскиот]] санџак (Ерусалимски), не биле дел од ниту еден вилает. Санџак-беговите служели и како воени командири со своја [[коњица]] од својот санџак. Некои вилаети (како [[Египетски вилает|Египтскиот]], [[Багдадски вилает|Багдадскиот]], [[Абисиниски вилает|Абисинискиот]] и [[Ал-Хасански вилает|Ал-Хасанскиот]]) не биле поделени на санџаци.

 

 

Како што слабеело Отоманското царство, административната структура била разнишана. Со Отоманскиот закон од [[1864]] направена е реформа на административната поделба на царството во која [[ејалет]]ите постанале мали вилаети со кои управувале [[валија|валии]]. Вилаетите биле поделени на санџаци, муташарифати и вазални држави како што биле [[Србија]], [[Романија]] и [[Црна Гора]], кои останале надвор од овој административен систем.

 

Западни:

* Босна (Bosna)

* Шивас (Sivas)

 

После Танзимат реформите од [[1885]], [[Мала Азија|малоазиската]] област со кое управувало Отоманското царство е поделена на 15 вилаета, едан санџак и едан утершафлик на Константинополскиот вилает (и двата од азиската страна на [[Босфор]]). Секој вилает бил поделен на неколку санџаци.

 

* [[Халепски вилает]], поделен на санџаците Халеп, Урфа и Мараш

 

Западни:

* Истанбул

* [[Мосулски вилает]], поделен на санџаците Мосул, Шеризан и Сулејманих

 

<small>

* Colin Imber. The Ottoman Empire, 1300-1650: The structure of Power. (Houndmills, Basingstoke, Hampshire, UK: Palgrave Macmillan, 2002.)

[[Категорија:Административна поделба на Отоманската империја|*]]

 

[[bg:Административно деление на Османската империя]]

[[he:חלוקה מנהלית של האימפריה העות'מאנית]]

[[lv:Osmaņu impērijas administratīvais iedalījums]]

[[pt:Subdivisões do Império Otomano]]

[[ru:Административное деление Османской империи]]

[[zh:奧斯曼帝國行政區劃]]