Иван Крамској: Разлика помеѓу преработките

[непроверена преработка][непроверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
Нова страница: thumb|right|thumb|250px|Иван Крамској, Автопортрет '''Иван Николаевич Крамској (Крамски)''' ([[...
 
сНема опис на уредувањето
Ред 4:
Се родил во сиромашно ситно [[буржоазија|буржојско]] семејство. Од [[1857]] до [[1863]] учел во [[Императорска академија на уметностите|Императорската академија на уметностите]] во Санкт-Петербург; бил противник на [[академска уметност|академската уметност]], и бил иницијаторот на т.н. „востание на четиринаесетте“ кое го довело до истерување на дипломците од академијата, оние кои го организирале ''[[Артел на уметниците|Артелот на уметниците]]'' („Артель художников“).
 
Под влијание на идеите на руските револуционерни демократи, Крамској бил поборник за големата должност на уметникот кон јавностгајавноста, принципите на [[Реализам (уметност)|реализмот]], поучната содржина и националноста на уметноста. Станал еден од основачите и главни идеолози на Дружината на подвижни уметнички изложби ([[Передвижники]]). Во [[1863]]-[[1868]] предавал во цртачка школа при друштво за поддршка на применетата уметност. Создал галерија на портрети на најголемите руски писатели, научници, уметници и јавни личности (портрети: [[Лав Николаевич Толстој]], [[1873]], [[Иван Шишкин]], [[1873]], [[Павел Михајлович Третјаков]], [[1876]], [[Михаил Салтиков-Шчедрин]], [[1879]], - сите во [[Третјаковска галерија|Третјаковската галерија]]; портрет на [[Сергеј Боткин]], [[1880]] - приватна збирка, [[Москва]]) во кој експресивната едноставност на композицијата и јаснотијата на облиците го нагласуваат битот на проникливите психолошки карактеристики. Демократските погледи на Крамској дошле највеќе од израз со портетите на селаните, кои рефлектираат искрени квалитети и вантрешните предности на поединецот. Важна негова слика е „Христос во пустината“ ([[1872]], [[Третјаковска галерија]]).
 
Во продолжение на хуманистичката традиција на [[Александар Андреевич Иванов]], Крамској ги гледал верските дејствија од поучна и философска перспектива. Христос е прикажан во драматични доживувања, со длабоки психилошки толкувања, и идеајата на херојската самопожртвуваност. Стремејќи се кон раст во идеолошка издршка на сликите, Крамској создавал уметност чие место е помеѓу портретот и тематската слика („Н. А. Некрасов во периодот на 'Последните песни'“ , [[1877]]-[[1878|78]], „Непозната“, [[1883]], „Неутешно на планината“, [[1884]], - сите во [[Третјаковска галерија|Третјаковската галерија]]). Делата се раликуваат по интерес за откривање на комплексни искрени движења, карактери и судбини.
 
Демократската ориентација на неговата уметност, неговите остри критички ставови за уметноста, и настојчивите иследувања на објективните јавни критериуми за оценка на уметноста и влијанијата на неа било од клучно значење за развојот на демократската уметност и идеологии во [[Русија]] во последната третина од XIX век.
 
 
== Галерија ==