Јосиф I Бугарски: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
Ред 23:
Во почетокот на 1876 година Јосиф е ракоположен за Ловчански митрополит, откако пред тоа упарвувал една година со Видинската епархија. Световното образование, правната подготовка, пошироката европска култура и квалитети на мудро и дипломатско однесување ја направиле неговата кандидатура за бугарски екзарх општоприфатлива меѓу највлијателните кругови во Цариград при избувнувањето на [[Руско-турска војна (1877-1878)|Руско-турската војна]]. На 24 април 1877 година младиот Ловчански митрополит Јосиф е избран и прогласен за екзарх од "Црковно - народниот собор" во Екзархискиот дом во [[Ортакој]].
=== Бугарски егзарх ===
Екзарх Јосиф I си поставил за цел обединување на целото бугарско население, вклучително и македонскиот народ кој бил третиран како нерзаделен дел од бугарското национално ткиво. Идеалот на бугарскиот духовен водач и неговата ''"голема должност"'' е да биде духовен столб на бугарштината и ''"да ги обедини сите бугарски епархии во прегратките на Егзархијата"'', под бугарски епархии се подразбирале и македноските епархии. Оваа цел во значителна мера Јосиф ја
Како поглавар на бугарската црква, екзархот Јосиф е принуден како духовен лидер на Бугарите да биде посредник меѓу државната власт и христијанското население во рамките на политичките и националните ривалства во многунационалната империја. Во услови на важечкиот Берлински договор тој е повеќе дипломат и политичар, отколку православен архиереј. Неуморно се борел да го всади бугарскиот дух сред населението во Македонија, Беломорска и Одринска Тракија.
| |||