Лондонски договор (1913): Разлика помеѓу преработките
[проверена преработка] | [проверена преработка] |
Избришана содржина Додадена содржина
с r2.7.1) (Бот Додава: sh:Londonski mir (1913) |
Нема опис на уредувањето |
||
Ред 1:
[[Податотека:Midia-enos-map.jpg|thumb|right|400px|Линија на разграничување Мидија-Енос]]
[[Податотека:Guerres balkaniques.jpg|thumb|right|400px|Границите на Балканот во текот на Балканските војни]]
Со '''Лондонскиот мировен договор''', потпишан на [[30 мај]] [[1913]] година, завршила [[
Лондонската конференција започнала на [[16 декември]] [[1912]] година со цел потпишување на договор меѓу [[Балкански сојуз|победничките]] во [[Прва балканска војна|Првата балканска војна]] и поразената [[Турција]], која со намера да задржи што поголема територија на Балканот, предложила на [[Портал:Македонија|Македонија]] и [[Албанија]] да им се даде автономија под суверенитет на Турција.
Ред 7:
Албанија на [[28 декември]] [[1912]] е призната за независна држава, а предлогот за независност на Македонија не е прифатен. [[Србија]] и [[Грција]] уште пред војната тајно се договориле дека нема да дозволат создавање на самостојна Македонија, ниту постоење на бугарско-албанска граница меѓу државните граници на Србија и Грција. И [[Бугарија]] го обила турскиот предлог за создавање на автономна Македонија.
Бугарија и Грција ги заостриле односите уште во почетокот на [[
Во тоа време, сојузниците ги окупирале оние територии што ги зазеле во војната против Турција. Меѓу Србија и Бугарија уште во време на војната била создадена привремена [[демаркациона линија]]: [[Патарица]]-[[Руен]]-сртот на [[Осоговските Планини]]-[[Злетовска река]]-[[Брегалница]], до сливот на [[Крива Лакавица]]-сртот [[Плавуш]] -[[Дојранско Езеро]]. На таа линија започнало префрлувањето на бугарската војска од [[Тракија]] и истовремена концентрација на силите кон Грција.
Ред 15:
По тие настани, големите сили, со оглед на сопствените интереси кон Балканот, развиле широка дипломатска активност. [[Русија]] настојувала да го зачува [[Балкански сојуз|Балканскиот сојуз]] како пречка на австро-германското продирање на [[Балкан]]от, а [[Австро-Унгарија]] тежнеела да се разбие овој сојуз и ја поддржувала Бугарија да не попушта во своите барања.
За да го спречи избувнувањето на нова, меѓусојузничка војна, Русија ги повикала сојузниците да го решат спорот по мирен пат и ги предупредила Србија и Бугарија на руската [[арбитража]] предвидена со [[Српско-бугарска спогодба|Српско-бугарскиот договор]]. На рускиот апел двете страни одговориле условно: српската влада дека ја прифаќа арбитражата на Русија, доколку се прифати нејзиното барање за ревизија на договорот, а бугарската влада арбитражата ја прифаќала доколку се почитува договорот, односно воспоставената поделба на територијата. Со оглед на тоа дека двете влади не отстапувале од своите барања, Русија се откажала од натамошна арбитража. Со тоа го забрзала почетокот на [[
== Наводи==
|